Voor het eerst sinds een jaar weer dansen, legaal en zonder afstand of mondkapje. Voor 1300 uitverkorenen werd het zaterdag werkelijkheid in de Ziggo Dome in Amsterdam, tijdens het  Back To Live Dance Event. TIOH’s Daan Coerver was een van de gelukkigen, en gaf zijn ogen en oren goed de kost.

Hoofdfoto: Bart Heemskerk

Als Sunnery James & Ryan Marciano om 18:00 uur de laatste set van Back To Live starten, houd ik het niet meer. Ik doe mijn perssticker af en loop een van de feestbubbels in. Ik kies resoluut die recht voor het podium uit.

Als ik de bubbel binnenstap voel ik langzaam een rilling over mijn rug glijden. Voor het eerst sinds – gevoelsmatig – een eeuwigheid weer die sub bass van een grote installatie in mijn oren en maag. De hitte van vuurspuwers op het podium die op je afstraalt.

Hoe verder ik het publiek inloop, hoe dikker de zee van mensen om me heen, hoe meer kippenvel. Dat er bier over me heen komt, benevelde mensen me er niet vlot doorlaten? Een zweetrug recht in m’n gezicht wordt geduwd? Het maakt me niks uit.

Entree

Een paar uur eerder was ik enigszins gespannen aan deze ‘klus’ begonnen. Die uit zou groeien tot het mooiste wat ik het afgelopen jaar heb meegemaakt.

Ik zag de bezoekers van Back To Live in de Ziggo Dome verdeeld worden in 6 bubbels; elk met andere regels. Voor elke bubbel was er een aparte rij waarin de mensen naar binnen werden begeleid. In deze rijen moesten mensen nog wel afstand houden. Ook mocht niet iedereen tegelijk naar binnen.

Om 13:10, zo’n 2 uur voor aanvang, stonden de eerste bezoekers al vooraan in de rij. Onder hen Richelle (28) en Ronny (31). Onderdeel van een van de twee bubbels waarin mensen geen afstand hoefden te houden, maar wel werd gevraagd een mondkapje op te doen. “Iedereen is negatief getest dus ik ben gewoon van plan om gezellig te dansen en lekker iedereen aan te raken”, aldus Richelle.

De zaal

Dan is het eindelijk zo ver. Voor het eerst in een jaar tijd loopt iedereen weer een feestzaal in met een grote geluidsinstallatie die alvast een vibey housebeat langs je trommelvliezen pompt. De felle lampen van de Ziggo dansen alle kanten op. Er hangt een sfeer van ontwenning en ontlading tegelijkertijd.

De bubbels zijn onderverdeeld in vier verschillende settings. In de voorste twee bubbels hoeft niemand afstand te houden. Hierachter is de grootste bubbel van allemaal, waarin mensen zowel een mondkapje op moeten als afstand houden. Iedereen kreeg in deze bubbel een stip toegewezen. Alle stippen liggen op 1,5 meter afstand. Er zijn ook nog twee bubbels voor zittend publiek op de tribunes.

Lady Bee

Om 15:00 is elke bubbel gevuld. Lady Bee opent met een lekker funky setje. Ze draait voornamelijk een combinatie van deep/summer house en hier en daar wat slab house. De perfecte sfeer om iedereen lekker een beetje los te krijgen.

In het begin merk je nog wel dat mensen netjes hun mondkapje op hebben en afstand houden waar dat van ze gevraagd werd. Maar als het volume omhoog gaat en de eerste biertjes achter de kiezen zijn, begint men al wat losser te worden. In de voorste twee bubbels worden na een kwartier de eerste kapjes al weggestopt. Nog geen 10 minuten later beginnen de mensen in de middelste bubbel ook al steeds verder van hun stip te dansen. En nog niet halverwege de set zit de oude vertrouwde festivalsfeer er alweer helemaal in. Mensen knuffelen elkaar en dansen uitbundig.

Vlak na haar set vraag ik Lady Bee hoe haar eerste optreden in 13 maanden voelde: “It went crazy!”, zegt ze. “Ik ben nog steeds helemaal hyped, de adrenaline stroomt door m’n bloed.”

Lucas & Steve

Om 16:00 beginnen Lucas & Steve aan hun set. Met een zelfgemaakte edit van een van de persconferenties van premier Rutte. “Zaterdag verruiming voor ons allemaal”, dreunt zijn sample door de Ziggo. Het Limburgse duo schakelt bij.

Ik besluit met wat meer bezoekers in gesprek te gaan, en ze te vragen hoe het voelt om dit na zo’n lange tijd weer eens te beleven. “In het begin is het nog even wennen”, hoor ik regelmatig. Buiten in de rij lijkt het allemaal nog niet zo echt en kun je je er weinig bij voorstellen. “Maar eenmaal binnen voelt het al snel weer als vanouds.”

Ook vraag ik wat ze vinden van het onderzoek van Fieldlab en of ze zich over een paar dagen ook echt gaan laten testen (in tegenstelling tot diverse bezoekers bij eerdere test evenementen). Uit de antwoorden blijkt veel enthousiasme: “Ik ben ontzettend voor het Fieldlab-onderzoek”, zegt iemand. “We willen Nederland met z’n allen zo snel mogelijk weer open hebben, op een veilige manier.” Over de tests: “Iedereen heeft met de eerste test en door hier te komen al A gezegd. Nu wordt het ook tijd om B te zeggen.”

In het publiek kun je de echte feestsfeer ondertussen allang en breed proeven. De nodige middelen worden ook gebruikt. “Maar om heel eerlijk te zijn krijg je bij binnenkomst al hetzelfde euforische gevoel als je voor het eerst weer zo’n feestzaal binnenloopt”, vertelt een jongen. “Ik denk ook wel dat mensen hier iets voorzichtiger gebruiken in verband met alle media-aandacht.”

Sam Feldt

Terwijl Sam Feldt de zaal na Lucas & Steve nog even goed op stelten zet, krijg ik kort de kans de afsluiters van de avond te spreken: Sunnery James & Ryan Marciano. “Ons grootste optreden afgelopen jaar? Dat was thuis, in de kelder voor onze familie”, vertellen ze lachend. “Het was meteen ook een stroef publiek.” Vandaar dat ‘dj-beesten’ als zij weer enorm veel zin hebben om hier te mogen draaien, vooral ook omdat ze gewapend zijn met veel kakelverse tracks.

Ik laat ze me goed smaken, als ik na al die gesprekken en rondes langs de bubbels even de teugels laat vieren. Het laatste uurtje geniet ik volle bak van het feest. Dat gevoel, om na een jaar van droogte, weer even echt op een evenement zijn. Het is net alsof je weer even voor de eerste keer verliefd wordt.