Bassjackers’ Destiny, hun track bij de gelijknamige lievelingsgame van producer Ralph, markeert voor het duo het begin van een reeks uitstapjes naar andere stijlen en disciplines. Op bezoek in de markante studio in Tilburg. “We bereiken plots een heel ander publiek.”
Het had een loodgieter kunnen zijn, of een schildersbedrijf. Maar nee, achter enkele rijtjeshuizen aan de Ringbaan-Oost in Tilburg ligt gewoon een studiocomplex annex dance-bolwerk verscholen.
Zo verstopt, en vooral: zo gewoontjes. Achter een gammele deur kom je in een gezellig huiskamertje met bankstel en keuken. En de 2 studio’s natuurlijk. Maar hier geen lichtgevende vliegdekschepen die je nu veel ziet onder dj/producers, maar gewone, zelf getimmerde kamers.
Team Our House kwam al in heel wat studio’s. Maar zelden werden we zo verrast als door het creatieve domein van Bassjackers, alias Ralph van Hilst en Marlon Flohr. Maar ook dat van dj Apster. ‘Appie’ vertrekt net als Ralph ons ontvangt.
Dit onvolprezen stukje Tilburg is waarschijnlijk het meest productieve van de stad. Zeker als je weet dat er nog tal van collega’s over de vloer komen om te werken. Jay Hardway (Drunen) komt ook veel over de vloer. Martin Garrix ook – voor ‘Animals’ kwam hij regelmatig koken voor Bassjackers.
Scheiding dj-producer
Een stukje huiselijkheid past helemaal bij het Tilburgs/Waalwijkse duo. Je valt over de dance-duo’s tegenwoordig, maar de aanpak die Bassjackers hanteert is uniek. Eén helft die de wereld over gaat om muziek voor massa’s te draaien (Marlon), de ander die thuis blijft om die muziek te maken.
“De scheiding is heel duidelijk bij ons. Maar wij vinden het vooral een sterkte. Marlon is de performer, dat is zijn kracht. De mijne is muziek maken. Maar de input van Marlon – hij wéét wat werkt op dansvloeren en wat niet – neem ik natuurlijk wel mee. Hij helpt bij alle producties mee, en ik ben in zekere zin ook aanwezig bij alle shows. Zo wordt het iets unieks.”
Het is in meerdere opzichten een zeer productieve constructie – en door er openlijk voor uit te komen heeft het publiek er nooit moeite mee getoond. Terwijl aan de lopende band muziek wordt gemaakt op het thuishonk (Ralph niet gehinderd door jetlags en drukke reisschema’s), lopen de optredens gewoon door.
Gamen
Ralph – de nuchterheid zelve – hoor je bijna zeggen dat hij er een ‘gewone kantoorbaan’ op nahoudt. Dat voelt niet zo, maar hij heeft net als gewone werknemers met lange dagen op dezelfde plek afleiding en inspiratie nodig. Dat vond hij in gamen.
“Een paar jaar geleden kreeg ik een Xbox. Met Call of Duty, een van de 2 spellen die erbij zat, was ik zo klaar. Maar met Destiny niet. Meteen vet vond ik dat. Het geluid, de setting.”
Het is een Sci-fi game. Een Shooter en een Open world game. “Cynister, een beetje mysterieus”, omschrijft Ralph het. “Van dat soort films houd ik ook.”
De Xbox verruilde hij voor de Playstation. In de studio-huiskamer kwam er ook een. Daarop speelt hij regelmatig een potje FIFA, tegen hun manager, tegen Apster of ‘iedereen die hier maar rondloopt’. Zijn lievelingsgame speelt hij alleen thuis in Waalwijk.
“Voor Destiny moet je echt even gaan zitten.” Dat doet hij standaard op dinsdagavond, samen met vrienden uit Waalwijk én uit de VS, die synchroon online gaan. Een paar uur lang is het schieten én chatten. “Het is een stuk ontlading. En een deel van mijn leven, inmiddels.”
Bungie
Zodanig dat hij tijdens het touren in de VS – uiteraard gaat Ralph soms mee met Marlon – de kans greep om E3 te bezoeken. Op de grote gameconventie in LA werd het allemaal nog mooier: hij ontmoette er mensen van Bungie, de producent van zijn lievelingsspel.
Een niet te missen kans: hij gooide het balletje op om samen te werken. Het plan voor een eigen Destiny-track werd geboren – en omarmd.
Ralph: “Bijzonder, want Bungie is een gesloten bedrijf waar je niet zomaar binnenkomt. Ze staan immers continu onder de aandacht van bloggers en andere fanaten, die op zoek zijn naar nieuwtjes.”
Ralph ging aan de slag, geïnspireerd op spel. Niet met muziek voor de game zelf (‘dat vraagt om heel andere benadering, meer op sfeer en achtergrond’) maar met een track om de nieuwste uitbreiding van Destiny te omlijsten.
Destiny – Rise of Iron
Inmiddels is ‘Rise of Iron’ uit, net als Bassjackers track ‘Destiny’. Ralph: “Het is mijn interpretatie van de game.” Naast de passende, edgy vocalen van Mat B. (van de Franse band Skip The Use) hoor je, letterlijk of in echo’s, gun-clicks en steps van personages, plus tal van andere actie-effecten.
Het resulteert in een energiek, pompend nummer met reggae- en dubstep-invloeden. In de begeleidende clip schittert Bassjackers in een mengsel van levensechte dance-act en animatie van personages uit de game.
Ze haalden er wereldwijd aandacht mee – en dus ook van de spotters. “We zijn plots in de belangstelling van een heel nieuw publiek komen staan. Gamers die je normaal niet bereikt. En andersom, de muziekliefhebbers die we nu verbazen.”
Dat is welkom, in een veranderende (digitale) muziekmarkt. Waarin tracks van grote dance-acts als Bassjackers soms (‘door onduidelijke redenen’) niet in relevante playlists worden opgenomen.
“Heel frustrerend is dat”, aldus Ralph. “Destiny is op de eerste plaats echt een passieproject. Maar meegenomen als het commercieel ook goed uitpakt. We zoeken naar nieuwe manieren om muziek bij mensen te brengen.”
Verder hoor je Bassjackers niet klagen. Het gaat hartstikke goed met het duo. Toch vormt dit project een soort van aftrap richting andere horizonten, aldus Ralph.
“Naast de club-knallers willen we meer muziek-muziek gaan maken. Op de Destiny-ep staat ook een chill-versie, ideaal voor zondagmiddagen. Dat soort luisterbare uitstapjes zul je vaker gaan horen van ons.”
