Woensdag is column-dag op Our House. Twee gastschrijvers uit de dancewereld vertalen – ieder in een eigen bpm – de hartslag van de scene. In de even weken lees je JoeySuki, alias voor Tilburger Lelieveld. Na een burn-out verruilde hij zijn carrière als internationale dj/producer voor een rol als artiestencoach, met muziek ernaast. In zijn eerste bijdrage legt hij in eigen woorden nog eens uit hoe hij het plezier daarin terugvond.
door JoeySuki
Het is 6 maanden geleden sinds mijn laatste release.
Het is bijna een jaar geleden dat ik meer dan vier gigs heb gedaan in een maand.
Het is langer dan een jaar geleden dat ik een track heb afgemaakt.
Het is langer dan een jaar geleden dat ik zin heb gehad om muziek te maken.
Het is bijna een jaar geleden sinds mijn laatste internationale boeking.
Terwijl ik bovenstaande opsomming maak besef ik me dat ik geen idee heb gehad dat het zo lang geleden is dat ik plezier heb gehad met muziek.
Ik herinner me nog precies het moment waarop ik besloot om te stoppen. Maar de periode die daarop volgde is erg snel gegaan en voelt vaag. Er zijn echter een paar dingen die ik wel nog weet:
Ik heb lange tijd geen zin gehad om muziek te maken.
Ik heb lange tijd geen zin gehad om te draaien.
Ik heb lange tijd geen zin gehad om mijn social media te updaten.
Het is zo raar dat iets wat je eerst dag in dag uit deed, nu zo ongemakkelijk voelt.
Nadat ik besloot te stoppen met de muziek heb ik er letterlijk geen aandacht meer aan gegeven, noch aan de muziekindustrie.
Ik ben gestopt met het volgen van artiesten op social media.
Ik ben gestopt met zoeken naar nieuwe muziek op platforms als Beatport.
Ik ben gestopt met mijn promo-mails checken.
Ik ben gestopt met alles wat verbonden was aan de muziekwereld.
De muziekwereld heeft me tegen de grond geworpen. Maar ik ben opgekropen en heb mezelf herontdekt
Of ik nu helemaal klaar ben met de muziek? Het grappige is dat na al deze maanden in mijn non-muziek leven de liefde en passie voor langzamerhand weer terugkomen. Ik kan ein-de-lijk weer genieten van muziek! Ik luister weer naar podcasts, ben op zoek naar nieuwe tracks, draai af en toe weer en maak af en toe weer eens muziek.
Het belangrijkste van dit alles is: ik doe het weer omdat ik het leuk vind. Met de passie en liefde waarmee het ooit allemaal begonnen is.
De muziekwereld heeft me tegen de grond geworpen. Maar ik ben opgekropen en heb mezelf herontdekt. Het is erg belangrijk om te weten wat je wil en waar je naar op zoek bent in je leven.
Ik heb ontdekt dat muziek een groot onderdeel is van mijn leven maar niet op de manier zoals ik het de afgelopen jaren heb geleefd. Ik heb muziek nodig in mijn leven.
De wijze les achter al deze woorden? Soms moet je een stap terug doen om een volgende stap vooruit te kunnen maken.
