De Dance-advocaat: Wel of geen boekingskantoor?

Achter de industrie van events, dj’s, labels en releases gaat een wondere, maar niet zo vaak belichte wereld van kleine lettertjes schuil: die van het recht. En Sander Petit alias De Dance-advocaat is daar als geen ander in thuis. Op de laatste maandag van de maand lees je op TIOH zijn column, waarin Sander – zelf ook dj – je meeneemt in zijn werk en wereld. In aflevering 4: boekingskantoren.

In mijn vorige column besprak ik het een en ander over artiestenmanagers. In deze aflevering neem ik je mee in een onderwerp wat daaraan gerelateerd is: boekingskantoren.

De keuze tussen een manager of boeker is vaak een beetje een kip-of-ei-verhaal. Wie moet je nou eerst aan boord halen? Met meer optredens verkopen je tracks beter en kun je meer zakelijke kansen genereren. Aan de andere kant heb je misschien eerst goede tracks, een fanbase, een ontwikkeld imago en een businessplan nodig voordat je toffe optredens kan krijgen.

Je kan daarover eindeloos in cirkeltjes blijven redeneren. Maar belangrijker is dat je een keuze maakt: wel, niet of allebei.

Connecties

Het handige van een boekingskantoor is vaak dat ze daar goede connecties hebben met clubs en festivals. En ze jou daar in de line-up kunnen krijgen, al dan niet als onderdeel van een package-deal. Zo’n deal kan inhouden dat je bijvoorbeeld met een aantal andere artiesten van het roster van de boeker gaat optreden. Of dat je in het voorprogramma staat van een bekendere artiest. Dat kan goed zijn voor je ‘vlieguren’ en zichtbaarheid.

Daarnaast kan een boeker je helpen met de administratie, belastingen, vergunningen en bijvoorbeeld reisschema’s rondom je boeking. Het kan handig zijn om iemand te hebben die je vertelt hoe laat je waar moet zijn, zodat jij je gewoon kan focussen op je optreden.

Afspraken op papier

Heb je na een aantal gesprekken een boeker of boekingskantoor gevonden waar jij je als artiest thuis voelt? En heb je het gevoel dat je kan groeien? Dan wordt het tijd om jullie afspraken op papier te zetten.

De relevante deals en contracten gaan enerzijds tussen jou als artiest en je boeker. En anderzijds (of als je geen boeker hebt) tussen jou en een opdrachtgever, zoals een club, festival of promotor.

Er zijn online tal van artikelen, voorbeelden en checklists te vinden over contracten met boekingskantoren. Belangrijk daarbij is dat je dingen niet klakkeloos overneemt, maar goed kijkt wat van toepassing is op jouw situatie. Wat je naar mijn mening in ieder geval met elkaar moet bespreken zijn de volgende punten:

Is de deal exclusief of niet?
De duur en eventuele beëindigingsmogelijkheden
Het territorium of de landen waar de overeenkomst op toeziet
De werkzaamheden van de boeker
De verplichtingen van de artiest
Wat is de pot precies die je met elkaar gaat verdelen en hoe doe je dat?
Wie mag wanneer en welke kosten maken en wordt dat ergens mee verrekend?
Geheimhouding over gevoelige onderwerpen

Basis

Ja, er is véél meer te regelen, maar dit is wat mij betreft de basis. Ik zeg altijd: een goed contract is een toetsbaar contract. Hoe doe je dat? Probeer bij je afspraken twee dingen heel duidelijk af te spreken:

Wat je opschrijft moet antwoord geven op de vragen: wie, wat, wanneer en hoe?
Denk 2 of 3 stappen vooruit: wat als dit, wat als dat en wat dan?

Uiteraard kan ik je daarbij helpen, maar ga eerst zelf aan de slag met deze tips.

Boekingsovereenkomsten

Daarnaast zijn er natuurlijk de contracten over je optredens zelf. Als je een boekingskantoor hebt, dan zullen zij dit voor je regelen, maar anders moet je dat zelf doen. Voor een groot deel gelden daarbij ook de bovenstaande tips.

Als advocaat zie ik daarnaast nu ook hoe de markt in beweging is en welke rol contracten spelen in de coronacrisis. Naar mijn mening vraag de huidige situatie om een iets andere aanpak dan voorheen.

Een duurzame opbouw van de muziekindustrie na het coronatijdperk gaat gepaard met de gedachte dat we de voordelen moeten delen. Net zoals we samen voor een groot deel de lasten hebben gedragen.

Hebzucht en deals die erop gericht zijn om iets te verdienen waarvoor je niets hebt hoeven doen, zullen de groei en het herstel van de markt enorm beperken. Contractueel moet daarom denk ik soms pas op de plaats gemaakt worden, ook voor reeds bestaande en getekende overeenkomst.

Voorbeeld

Heel concreet: ik heb het dan bijvoorbeeld over betalingsregelingen en annuleringsbepalingen waarbij 50% vooraf betaald moet worden of 50% of meer als het optreden een maand van tevoren wordt afgezegd. Als je internationaal aan het touren bent of in een ‘normale’ situatie, is het een ander verhaal. De regeling is gerechtvaardigd als je door een afgezegde boeking bijvoorbeeld niet meer op tijd iets anders kan vinden.

Maar voor lokale optredens vind ik dat soort bepalingen niet meer van deze tijd. Ja, het is balen als een optreden niet door kan gaan, maar als iemand daar niet zoveel aan kan doen, bijvoorbeeld omdat het kabinet het weer eens in z’n bol krijgt, dan is het niet redelijk om een opdrachtgever daar voor zo’n groot deel voor te laten opdraaien.

Toch zie ik dat laatste nog weleens gebeuren. Een korte termijnvisie en zucht naar dat beetje geld kunnen voor betalingsproblemen zorgen bij een opdrachtgever, soms met verstrekkende gevolgen.

Als iedereen zo achter het geld aanzit, zonder dat er iets voor geleverd is en er ook geen concrete schade wordt geleden bij de opdrachtnemer, dan loopt de opdrachtgever financieel leeg en ligt een faillissement op de loer. Met als dramatisch gevolg dat één failliete partij en hele rits aan andere mee de afgrond intrekt.

Verantwoordelijkheid

Artiesten, boekers en andere leveranciers kunnen daarin hun verantwoordelijkheid nemen. Bekijk met elkaar wat redelijk is en neem niet meer dan je eigenlijk toekomt.

De weg naar boven – ik heb het over volle dansvloeren – gaat anders over een wankelend pad en duurt dan veel langer dan dat we allemaal willen. Want met de versoepelingen, hoe klein ook, en het beetje horizon wat we inmiddels hebben, kan ik in ieder geval niet wachten op een ‘ouderwetse’ rave.