Elke dj weet het nog goed: de eerste keer draaien buiten de veiligheid van het eigen slaapkamertje en plots voor een publiek staan – hoe klein of groot dan ook. Wel of geen voorbereiding, en hoe zat het met de zenuwen? Vaak met vinyl begonnen, hebben tallozen zich door de jaren heen ook de digitale wereld eigen gemaakt en ‘are still going strong’. Deze week in de serie My First Gig de Oostenrijkse Martina Krassnigg a.k.a. Miss Electric. “Die eerste keer was op een supercoole locatie: in Club Tunnel in Linz.”
“Ik ben via mijn oudere broer Andy in contact met elektronische muziek gekomen. Ik luisterde zelf op de radio naar 2Unlimited en dat soort muziek, maar Andy was helemaal gek van hardcore en gabber, denk Thunderdome. Hij is vier jaar ouder, dus toen ik tien was, luisterde ik alleen naar dit genre. Ik nam veel muziek op cassettebandjes op van het programma La Boom de Luxe op FM4. Deze Oostenrijkse zender zond vaak fantastische sets van gerenommeerde dj’s uit. Ja, dat waren mooie tijden. Uiteindelijk komt het erop neer dat ik elektronische muziek in mijn DNA heb.”
Andere planeet
“Andy is van grote invloed op mijn muzikale ontwikkeling geweest. Dat bleek ook nog eens op de middelbare school. In de eerste en de tweede moest ik een presentatie over een bepaald onderwerp houden. Ik koos beide keren voor elektronische muziek en de verschillende stijlen. Ik woonde in een klein Oostenrijks dorp en daar waren ze geen techno gewend. Mijn klasgenoten keken me dus aan alsof ik van een andere planeet kwam. Grappig feitje: ik heb wel beide keren een goed cijfer voor die presentatie gehad.”
Levendige underground techno-scene
“Mijn moeder stond niet geheel negatief tegenover de elektronische muziek die broerlief en ik draaiden. Althans, zolang het geen hardcore was. Ik stapte zelf vanuit 2Unlimited ook al snel over naar underground techno. In het begin van de jaren negentig bestond een levendige underground techno-scene in Noord-Oostenrijk. Zo nam mijn broer me al op mijn veertiende clandestien mee naar clubs. Ik herinner me nog goed mijn eerste keer in Club Nova in Sattledt in Opper-Oostenrijk, wat een van de bekendste clubs in die tijd was. Ik wist niet wat ik meemaakte! De mensen, de connectie – het geheel maakte diepe indruk op me.”
De perfecte dj
“In deze club zag ik ook de legendarische Oostenrijkse techno-dj Eric Fischer. Ik vond en vind hem echt geweldig. Hij is voor mij de perfecte dj. Zijn sets zijn zó cool en groovy en hij heeft een fantastische stijl. Bovendien heeft hij een grote rol gespeeld in het aanjagen van de dancecultuur in Oostenrijk. Eric is en was een grote bron van inspiratie voor me. Zijn sets nemen je mee in een heerlijke groove. Als hij draait, kun je me constant op de dansvloer vinden want ik wil alleen maar doordansen op zijn muziek. Tegenwoordig zijn we ook bevriend. Ik prijs me sowieso gelukkig dat ik van veel oldschool dj’s heb kunnen leren. Ik stond geregeld achter de dj-booth over hun schouders mee te kijken. Het was super interessant om hen te zien draaien.”
Bekend oldschool-dj
“Ergens in 2001 of 2002 wilde ik zelf ook leren draaien. Ik had wel eens wat gefröbeld op apparatuur bij vrienden thuis maar ik kocht al snel mijn eigen decks. Ik had twee Numark draaitafels en een mixer. In het begin vond het knap lastig om mezelf te leren draaien. Mijn toenmalige vriend (vanaf 2004) was echter dj Chris Ecker. Hij nam me onder zijn vleugels. Chris is een bekend oldschool-dj en draait al sinds het begin van de jaren negentig. Hij heeft minstens één keer in alle legendarische Oostenrijkse clubs gestaan. Je kunt wel zeggen dat hij mijn mentor is geworden. Van hem heb ik de basics geleerd, de techniek, zeg maar ‘the real thing’. Hij was een geweldig leermeester.”
Complex tunnelnetwerk
“En zo komen we bij mijn eerste officiële gig voor publiek. Oké, ik had wel vaker bij vrienden thuis op kleine feestjes gedraaid maar nooit in een venue. Die eerste keer was ook nog eens op een supercoole locatie: in Club Tunnel in Linz. Zoals de naam al zegt, bevond deze venue zich in een complex tunnelnetwerk in een berg. Door deze tunnels werd Club Tunnel en een andere locatie, Club Cembram, met elkaar verbonden. Helaas bestaan ze niet meer maar destijds liepen mensen de hele nacht van de ene naar de andere venue.”
Tunnelvochtig
“Club Tunnel deed zijn naam nog op een andere manier eer aan. Het was er namelijk enorm typisch tunnelvochtig en wel zo heftig dat je kleding die geur compleet had geabsorbeerd als je er uiteindelijk weer wegging. Ik heb wel eens meegemaakt dat die vochtige geur helemaal in mijn dj-trolley was getrokken.”
Eerste transities
“Ik was door de clubeigenaar voor de gig gevraagd. We hadden elkaar al vaker gesproken en in 2004 eindelijk een datum vastgezet. Natuurlijk was ik behoorlijk nerveus voor dit debuut. Ik heb mijn set dus enigszins thuis voorbereid. Nee, ik bereid nooit een hele set voor, maar meestal wel de eerste twee of drie transities. Ik voel me simpelweg comfortabeler als ik het begin heb bedacht. Daarna ga ik met de flow mee. Dat systeem werkte die eerste keer al meteen goed.”
Monotoon
“Volgens mij waren er tussen de honderd en honderdvijftig mensen. Een deel van hen waren vrienden dus ik voelde me zeker gesteund. Nee, mijn broer was niet van de partij. Hij vond die underground techno maar monotoon. Ikzelf ervaar het totaal anders. Underground techno helpt me juist om meer te aarden. Dat gevoel heb ik bij hardcore niet.”
Ultieme leermomenten
“Ik was dolgelukkig dat ik hier mocht draaien. De gig verliep vervolgens prima. Natuurlijk, het was met vinyl, en bij vinyl verloopt het meestal nooit geheel vlekkeloos maar ik was niet ontevreden. Zeker gezien het feit dat ik nogal met de gear worstelde. Mijn gear thuis was beter dan die in de club. Het geluidssysteem was ‘quite shitty’, evenals de monitor. Bovendien waren de draaitafels niet getuned waardoor het lastig was om te beatmatchen. Overigens zijn dit wel de ultieme leermomenten!”
Tribal techno
“Gelukkig mocht de miserabele kwaliteit van de apparatuur de pret niet drukken. Ik weet nog precies welke maffe track ik als eerste heb gedraaid. Dat was een untitled track van Apathism, wat een pseudonym van Heiko Laux was. Ik draaide veel van labels als Pornographic Records, Primate Recordings en enkele Tresor tracks. Op het label Primate Recordings heb ik overigens een track gereleaset die ik samen met DJ Greencross heb geproduceerd. Mijn focus die avond lag echter op tribal techno. De crowd vond het fantastisch en ging helemaal los.”
“Ik had dus meteen hun aandacht en interesse te pakken. Chris had me van tevoren gezegd dat het geen goed idee was om de moed in te drinken, dus ik had het bij twee glaasjes gelaten. Op die manier voelde ik me ook zelfverzekerder. Tot op heden drink ik niet veel voor ik moet draaien, dan gaat het toch beter. Toegegeven, ik hou me niet altijd aan deze regel en dan kan het misgaan. Dat is me helaas dus ook wel eens overkomen.”
Gemengde gevoelens
“Tijdens en na de set kreeg ik veel positieve feedback. Zowel vrienden als volkomen vreemden kwamen naar me toe en gaven complimenten. Zelf had ik gemengde gevoelens. In eerste instantie was ik wel tevreden maar als je alles in de dagen erna nog eens herkauwt, slaat de twijfel toe. Dit had beter gekund, misschien had die vinyl beter na die andere gepast, enzovoort. Boven alles overheerste echter een gevoel van trots dat ik het toch maar mooi had gedaan. De complimenten waren daarbij een bevestiging dat ik hiermee door moest gaan. En, niet geheel onbelangrijk: ook de eigenaar was tevreden, met als gevolg dat ik in 2006 een residency bij Club Tunnel heb gehad. Daarnaast heb ik er met mijn ex Chris diverse feesten georganiseerd.”
Opleiding tot audio-engineer
“Sinds 2006 ben ik ook aan het produceren. Ik begon met Fruity Loops maar stapte al snel over op Cuebase. Toen dat ook niet echt beviel, ben ik met Ableton Live aan de slag gegaan en dat gebruik ik nog steeds. Inmiddels ben ik bijna klaar met een opleiding tot audio-engineer. Daarna begin ik aan mijn bachelor muziekproductie. Zo probeer ik steeds een stap verder te komen.”
Nieuwe releases op komst
“Inmiddels heb ik meerdere platen op diverse labels uitgebracht. Op dit moment ben ik in gesprek met Mark Williams in verband met nieuwe releases op een internationaal bekend label én op mijn eigen label MER (MissElectricRecordings). Helaas kan ik hier nog niet meer over zeggen. Ik ben in 2016 met MER begonnen en heb inmiddels diverse internationale namen op mijn conto, zoals bijvoorbeeld Woody McBride, Ade Fenton, Ben Long, Mike Dearborn, Hiroaki Iizuka, Beroshima en Justin Berkovi. Op dat gebied ligt er dus genoeg in het verschiet. Wat gigs betreft, heeft het de afgelopen twee jaar natuurlijk stilgestaan. Omdat ik me momenteel op de andere kant van de muziek concentreer, staat optreden ook iets minder hoog op de prioriteitenlijst. Begrijp me echter niet verkeerd, ik sta er zeker voor open!”
“Een ander plan waar ik aan werk, is een verhuizing. Ik wil weg uit Oostenrijk want de energie in dit land is niet echt stimulerend voor creatieve geesten. Ik heb een internationale omgeving nodig met ruimdenkende mensen zoals ikzelf ben. Als ik wil evolueren, is dat een must. Stiekem droom ik van Nederland, dus je weet nooit of ik een dezer dagen ineens jullie kant uitkom.”
