Elke dj weet het nog goed: de eerste keer draaien buiten de veiligheid van het eigen slaapkamertje en plots voor een publiek staan – hoe klein of groot dan ook. Wel of geen voorbereiding, en hoe zat het met de zenuwen? Vaak met vinyl begonnen, hebben tallozen zich door de jaren heen ook de digitale wereld eigen gemaakt en ‘are still going strong’. Deze week in de serie My First Gig de Frans/Nederlandse Julien en Thomas de Bie a.k.a. Parallells. Het tweetal vangt in hun werk de geluiden van alledag en transformeert deze tot een bruisend muzikaal geheel.
“We beginnen bij het begin. Het was een milde winterdag in La Turbie, in het zuiden van Frankrijk. Het was kerstavond 2001. Onze vader stelde een aantal stoelen in de kamer op omdat wij voor het eerst van ons leven live zouden optreden. En wel voor de ogen van de meest kritische mensen ter wereld: onze familie!”
Koud biertje
“Julien, op dat moment 11 jaar oud, is druk met het aanpassen van het mondstuk van zijn saxofoon en Thomas, 9 jaar, rekt en strekt z’n vingers voor de piano en de drums. En onze vader… schenkt een koud biertje in!”
Familieconcert
“Langzaam loopt de kamer vol met onze grootouders, ooms, tantes, neven en nichten. Ons stresslevel neemt toe. We hebben maanden geoefend om samen enkele jazztracks te kunnen spelen. Autumn Leaves, Cantaloupe Island, Summertime, Night in Tunisia en natuurlijk eindigden we met Jingle Bells! We konden niet weten dat deze dag de aanzet zou zijn tot een jaarlijks familieconcert waarmee de kerstactiviteiten worden ‘geopend’.”
Vreugde van het publiek
“We spoelen twintig jaar vooruit en kijk waar we nu zijn! We hebben een album in opkomst en mochten tijdens ADE met onze eigen band in de Westerunie optreden, terwijl onze vader ons trots vanuit het publiek stond te filmen. Alessandro Mazzieri zette de funky ondertoon met zijn elektrische bass, Nicolo Ricci speelde de sterren van de hemel op zijn tenorsaxofoon en Simone Cesarini bespeelde met zijn gouden vingers zijn gitaar. We voelden de vreugde van het publiek. Het was een droom die uitkwam om met professioneel hoogopgeleide muzikanten ons eerste album te mogen maken.”
Eerste live-act
“Inmiddels spelen we al een poosje dj-sets maar de live-ervaring maakt, zoals je je misschien kunt voorstellen, wel een extra vonkje in ons los. In 2018 besloten we om de grote sprong te wagen en deden onze eerste live-act op DGTL.”
Sexy synths
“DGTL kondigde ons al in de eerste line-up aan, vijf maanden voor de show. Dat gaf ons in ieder geval een deadline en tijd om ons voor te bereiden! We wilden iets compleets nieuws neerzetten. Nieuwe tracks met sexy synths, sax, vocalen, een drummachine en MPC met onze samples.”
Tijdsdruk
“De weken gingen echter voorbij en we raakten alleen maar meer gestrest. Vooral omdat we niet de hoeveelheid werk hadden verzet die de set verdiende. Van het maken van tracks tot het repeteren, finetunen en mixen zodat het ook op grote speakers goed klinkt… het wilde in eerste instantie niet goed lukken, maar gelukkig werken we beter onder tijdsdruk.”
De grote dag
“En toen brak de grote dag aan. We arriveerden op NDSM voordat DGTL haar festivaldeuren had geopend. Eerst liepen wij wat rond en kwamen uit in een enorme koepel die gedurende anderhalf uur onze muzikale thuisbasis zou zijn. We maakten kennis met de stagemanager en geluidstechnici en zetten onze set op. Thomas maakte tijdens de soundcheck nog een grapje door de microfoon om de spanning te verlichten die we allebei haarfijn aanvoelden. Van alles schoot door ons hoofd: het is de eerste keer, het is óns moment, als we maar geen fouten maken… Allerlei scenario’s doemden op maar uiteindelijk kwamen we samen tot dezelfde conclusie: we moesten een killershow neerzetten!”
Badaboem!
“Het was nu onze tijd om te rocken! De eerste elementenweerklonken uit de MPC, Thomas speelde een synth-akkoord dat een mystieke sfeer creëerde en Julien zette de delay aan. De saxofoon intensiveerde de magie en Thomas begon met de mic in z’n hand mee te zingen. Bekende gezichten doken op in het publiek en toen kwam de eerste kick. Badaboem! We voelden een opgelaten sfeer door het publiek gaan. In ons geval geldt meestal: als het begin goed staat, golft de rest er als het ware achteraan.”
Variété Française
“De koepel werd voller en voller en voor we het wisten, moesten we al afsluiten. Onze closing track was een remix van Charles Aznavour die we geheim hadden gehouden. Charles Aznavour heeft een speciale plek in ons hart omdat hij ons herinnert aan onze Franse oma die ons ‘Variété Française’ heeft leren zingen. Het is moeilijk om uit te leggen wat we tijdens die laatste track voelden. Een combinatie van dankbaarheid, opluchting, trots en puur geluk.”
Shaken
“Iedereen in de koepel klapte voor ons. Het was een overweldigend gevoel, maar het voelde ook als een opluchting. We zagen onze beste vrienden backstage staan, die vol trots naar ons keken. Wij stonden nog steeds te shaken en konden nog steeds niet helemaal geloven wat hier was gebeurd. Het was alsof we nog op een andere planeet zweefden. Matthey Dekay, onze opvolger, plugde zijn usb in en feliciteerde ons. Toen begon hij aan zijn set. Op dat moment bezonk het pas echt: we hebben met succes onze eerste live-set op DGTL-festival gedaan!”
Mirakels
“Als de spanning en druk wat is afgenomen, realiseer je je pas wat er mis is gegaan en welke punten verbetering kunnen gebruiken. Tegelijkertijd doe je een dansje. Wij realiseren ons hoeveel geluk we hebben gehad met mentors zoals onze muzikale vader, Nicolas Masseyeff. We hebben altijd onze twijfels of technische issues met hem kunnen delen en hij gaf ons waardevolle feedback. Daarnaast hebben we veel hulp gekregen van Amr a.k.a. Fulltone, die ons de ongezouten waarheid vertelt. We realiseren ons dat het allemaal anders zou zijn geweest zonder de hulp en feedback die zij ons gaven toen we de live-set aan het voorbereiden waren. We hebben onze eerste mijlpaal bereikt die weer een compleet nieuwe lange weg heeft geopend.”
Bijzondere energie
“Onze uitdaging ligt er nu in dat we onze optredens willen verbeteren en meer concerten kunnen doen. Met een band spelen brengt een bijzondere energie met zich mee. Tijdens het produceren en performen, improviseren we en voeren via onze muziek hele gesprekken met elkaar.”
Muzikale grenzen
“Als Parallells zoeken we onze muzikale grenzen op door met muzikanten van over de hele wereld te spelen. Onze reis rond de wereld was en blijft een grote invloed hebben op onze open blik van muziek maken. We laten onze muziek illustreren door een bepaalde sound die volledig door de landen en hun muzikale culturen zijn beïnvloed. Dit aspect is voor ons het meest interessant en inspireert ons om samen te werken met artiesten als Maalem Omar Jayat (Marokko), El Venado Azul (Mexico) en Pál Guðmundsson die inheemse IJslandse instrumenten van steen maakt.”
“We inspireren elkaar niet alleen, maar het is ook een manier om nieuw licht te laten schijnen op hun diepgewortelde tradities en bruggen te slaan tussen traditioneel en modern. Zo werken we samen in de richting van een symbiose die de essentie van cultuur toont. We geloven dat het belangrijk is om diversiteit te accepteren en muzikaal erfgoed in stand te houden. Deze jarenlange sonische expeditie langs verschillende culturen en geluiden, heeft geleid tot het album ‘A Day At’ van Parallells, dat op 11 november, op het Klassified label is verschenen.”
