Elke dj weet het nog goed: de eerste keer draaien buiten de veiligheid van het eigen slaapkamertje en plots voor een publiek staan – hoe klein of groot dan ook. Wel of geen voorbereiding, en hoe zat het met de zenuwen? Vaak met vinyl begonnen, hebben tallozen zich door de jaren heen ook de digitale wereld eigen gemaakt en ‘are still going strong’. Deze week in de serie My First Gig de in Amsterdam woonachtige Portugese fotograaf, producer en dj Salomao Nunes. “Je wil zeker weten dat alles goed staat en alle draadjes op hun plek zitten dus het is: check, check en nog eens check.”
“Ik ben deels bij mijn grootouders opgegroeid vlakbij Lissabon in Oeiras, althans door de week. Mijn vader was niet in beeld en mijn moeder had twee banen en dus weinig tijd. Als ik in het weekend bij haar was, klonk er voortdurend Afrikaanse muziek uit de boxen. Een erfenis van mijn moeder die in haar jeugd in Angola heeft gewoond.”
Punk- en skabandjes
“In de jaren negentig luisterde ik vaak naar de radio. Mijn eerste kennismaking met elektronische muziek was 2 Unlimited. Tracks van hen en andere dance-acts nam ik op een cassettebandje op om later terug te luisteren. Overigens luisterde ik ook naar bands als de Simple Minds en Genesis. Het komt erop neer dat ik wel een echte ‘techno-head’ ben, maar ook van goede muziek in het algemeen hou. Aan het einde van de jaren negentig werkte ik samen met een vriend voor concertpodia. Hij had een klein audiobedrijf en ik was de ‘lichtman’. We werkten vooral met punk- en skabandjes. Weer heel wat anders dus.”
Vinyl was lastig
“Tegen die tijd was ik wel al wat meer met dance bezig. We hadden vaak schoolfeesten, waar vooral trance werd gedraaid. Ik wilde in die tijd ook dj worden, maar faalde helaas. Met vinyl vond ik het maar lastig. Wel was ik degene die alles filmde. Zo was ik in 1992 of ’93 op een feest waar ik met mijn kleine videocamera alles registreerde. Niet zo vreemd dat film en fotografie uiteindelijk mijn core business zijn geworden.”
Hardrock
“In die tijd was dance niet echt populair in Portugal. Hardrock voerde de boventoon, denk: Iron Maiden. Ik sloop wel eens stiekem een club binnen maar daar hoorde je vooral commerciële house. Een track die geregeld voorbijkwam, was bijvoorbeeld Katana met Feels Like Magic. Niemand van mijn vrienden had thuis een dj-set staan dus ik kon ook niet echt oefenen.”
Psychedelische trance
“Wat er toen gebeurde? Nou, Amsterdam gebeurde! In 2006 ben ik definitief vanuit Portugal hierheen verhuisd. Niet vanwege de muziek hoor. Mijn hoop om dj te worden, was tegen die tijd grondig de grond in geboord. Ook door persoonlijke omstandigheden, zoals een relatie, en mijn veranderde muzikale interesse. Ik luisterde namelijk veel naar psychedelische trance.”
Verbinding
“In 2007 namen een paar collega’s me mee naar de Melkweg voor een optreden van Mason. Ik was ongelooflijk onder de indruk van de energie van die man en zijn stijl van live spelen. Die avond heb ik opnieuw verbinding met de elektronische muziek gemaakt. Dit uitje was het begin van een nieuwe start. Niet dat ik de droom om dj te zijn weer nieuw leven in blies. Nee, ik ging weer stappen!”
Traktor
“De omslag met betrekking tot draaien, kwam toen ik Richie Hawtin in Paradiso zag draaien. De zaal was zo opgezet dat je een intieme setting had en dus dicht bij de dj kon komen. Toen ik Richie zag draaien en alles met computer zag doen, dacht ik bij mezelf: ‘Dit lijkt me eigenlijk heel gemakkelijk’. Niet lang daarna heb ik Traktor aangeschaft en ben ik muziek gaan downloaden om zelf mee aan de slag te gaan. Vervolgens heb ik wel een paar keer bij vrienden thuis gedraaid, maar ik ben nogal bescheiden en vond het best spannend.”
Autodidact
“Nee, ik heb geen mentor gehad om te leren draaien. Ik ben autodidact. Drie mensen zijn wel van grote invloed geweest op hoe ik vandaag de dag draai. Allereerst dus Richie Hawtin, die me qua technologie enorm heeft geïnspireerd. De andere twee zijn Alex Under en Paco Osuna.”
Feesten organiseren
“Op een gegeven moment, in 2011, heb ik met een paar vrienden een concept bedacht genaamd MIDi-Club. Het feest vond plaats in Café Batavia in Amsterdam. Omdat ik al jaren in de showbizz werkte, had ik wel een idee hoe ik zo’n feest moest organiseren. Op de line-up stonden onder anderen de lokale eventorganisatoren Der Process (Pablo), Ludwig Rausch (Trip to Bermuda, DOTS.) en ikzelf natuurlijk. Pablo is inmiddels duikinstructeur in Indonesië maar Ludwig is nog steeds volop bezig in München, waar hij tegenwoordig woont. Anderen die op onze line-ups stonden, waren Amsterdamse artiesten die hun stempel op de legale en illegale scene hebben gedrukt. Je kunt hierbij denken aan Dante & Sep, Jhon Spark en Tziano Sterpa. Naarmate we vaker feesten organiseerden, boekten we steeds bekendere namen zoals bijvoorbeeld Ici Sans Merci en Nathan Surreal.”
Pre-gig zenuwen
“En óf ik nerveus was voor die first gig voor een publiek! Zo’n typische pre-gig zenuwen. Je wil zeker weten dat alles goed staat en alle draadjes op hun plek zitten dus het is: check, check en nog eens check. Natuurlijk had ik de set thuis tot op de laatste minuut voorbereid. Ik begon met FM Radio Gods – 333 (D-Nox and Beckers Remix) en weet ook nog waar ik mee eindigde: Dubfire & Oliver Huntemann – Fuego (Original Mix). Ja joh, ik was van ‘heavy preparation’. In mijn hart wist ik dus wel dat ik goed zou presteren. Nee, dat minutieus voorbereiden, doe ik nu niet meer. Ik zoek van tevoren wel een paar platen uit maar ontdek uiteindelijk ter plekke wel waar het moment me heenvoert.”
Dronken complimenten
“Ik was afsluiter van de avond en achteraf was ik uit mijn dak omdat het zo goed was gegaan. Natuurlijk maak je wel eens een foutje maar fouten zijn natuurlijk en horen bij het proces. Aan het einde van het event waren de dronken complimenten niet van de lucht: ‘How amazing! Zelf was ik supertevreden over het geheel. Ik had immers drie petten op: die van organisator, fotograaf en dus dj.
Het was ons eerste feest en het was top verlopen! De tent zat goed vol en het barpersoneel was uiterst tevreden want er was stevig geconsumeerd. Na die gig hebben we nog vele feestjes georganiseerd en heb ik in diverse Amsterdamse venues gedraaid, zoals bijvoorbeeld de Cue Bar, Korsakoff, Barkode, Club NL, Sugar Factory, Radion, VLLA en het iconische Paradiso. Ook heb ik internationaal achter draaitafels gestaan in Griekenland, Spanje, Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, België, Japan en op Cyprus. Inmiddels heb ik mijn eigen intieme locatie op NDSM in Amsterdam.”
Minitech Project
“Rond 2014 namen de dj-gigs af en kreeg ik steeds meer fotografie-opdrachten, vaak voor kleinere dance-organisaties. Op die manier hield ik een voet tussen de deur van de dance-scene en kwam ik in contact met getalenteerde artiesten. Iemand die me enorm heeft geholpen, is Faroukh Hasham van Minitech Project. We leerden elkaar kennen toen we in 2014 samen op de line-up van Techno Tuesday in de Sugar Factory stonden. Daarna kwamen we elkaar in 2017 weer tegen en haalden ons contact aan. Faroukh boekte me voor een van zijn events en zo maakte ik een comeback als dj. Inmiddels help ik hem al jaren met zijn Minitech Recordings label en events. Niet alleen als fotograaf en artiest maar ook met het A&R-aspect van het label.”
“Vanwege corona heeft alles natuurlijk een poos stilgestaan en waren er weinig gigs. Bovendien ben ik vorig jaar in een burn-out beland en een poosje uit de running geweest. Sinds februari pak ik langzaamaan alles weer op. Voor mijn gemoedsrust heb ik besloten dat 2023 het jaar wordt waarin ik weer volop aan de bak ga. Ja, dan ga ik ook weer verder met produceren. Ik heb een eigen label en in het verleden ook wat platen uitgebracht maar produceren kost veel tijd en die heb ik nu even niet. Wel ben ik al bezig met plannen voor ADE. Het wordt de eerste keer post-Covid ADE dus eindelijk weer tijd en mogelijkheid om met oude vrienden en bekenden te reconnecten.”
Meer Salomao Nunes
