Het langverwachte album Pursuit of Thunder van Phuture Noize komt op 4 april uit. Terwijl de boekingen doorliepen en een hbo-studie afgerond moest worden, werkte Marco Spronk uit het Brabantse Giessen maandenlang aan ‘zijn kindje’.
We ontmoeten Marco in de Ideeënfabriek in Uden, waar het management van de 22-jarige dj/producer kantoor houdt. Na een korte introductie gaat het gesprek over Pursuit of Thunder, een sterke ambitie en Phuture Noize 2.0.
Je miste de juiste muzikaliteit in hardstyle. Leg dat eens uit.
“Ik ben deze scene ingerold ergens in de zomer van 2008. Toen mocht ik nog niet naar feesten, maar ik volgde alles op de voet. De hardstyle die toen werd gemaakt, was top. De tracks hadden diepgang. Van die emotionele, sferische platen van Headhunterz, Donkey Rollers en D-Block & S-te-Fan vond ik heel vet.”
“De vibe uit die tracks miste ik. Raw hardstyle is tof, maar er ontbrak iets. Daarom besloot ik om die leegte zelf op te vullen. Ik wilde de stijl uit 2008 niet kopiëren. Dat zou achteruitgang betekenen. Ik wilde vernieuwend zijn. Dat was de eerste insteek voor het album.”
In 2015 scheidden de wegen van jou en Antoine Kraaij. Jij ging alleen door als Phuture Noize, maar muzikaal leek je even vast te zitten.
“Dat klopt. Ik wist niet zo goed wat ik moest doen. Altijd maakte ik hardstyle op gevoel. Ik dacht er niet zoveel over na. Na de breuk met Antoine ging ik op zoek naar wat ik wilde. En zo kwam ik dus tot de conclusie dat ik die vibe van vroeger miste.”
Je sprak de ambitie uit om één van de beste dj/producers in de scene te worden. Zorgde dat voor extra druk?
“Het was best lastig. In de periode na de breuk had ik weinig boekingen. Er was druk, maar ik had besloten om aan het album te beginnen en die eerst helemaal af te maken. De focus lag volledig op de muziek.”
Waar je eerst vooral op gevoel tracks maakte, koos je voor Pursuit of Thunder voor een andere aanpak. Vertel daar eens over.
“Toen ik met het album begon, heb ik in een Word-document titels van tracks genoteerd. Vervolgens schreef ik letterlijk op welke richting een track in moest. Ik ging eigenlijk als een singer-songwriter te werk, maar dan in de hardstyle.”
Ik werkte als een singer-songwriter, maar dan in de hardstyle
“Ran-D werkt af en toe op soortgelijke wijze. Dat zag ik toen we voor Paranoid samen in de studio zaten. Ik heb daar mijn eigen sausje overheen gegoten. Het was een experiment, maar ik wist dat het goed kon werken. Zo’n proces vergt meer tijd dan normaal en er zijn wel eens avonden geweest dat ik barstende koppijn had en het niet wilde lukken. Maar soms vind je ineens de sleutel. Dat blijft magisch.”
Ondertussen zat je ook in de eindfase van je hbo-studie Electrical Engineering. Was dat lastig?
“Ik wilde de concepten van de tracks klaar hebben voordat ik begon met afstuderen. Dat lukte, dus de grootste druk was eraf. Maar het waren lange dagen. Ik begon ’s ochtends om 9.00 uur, was om 18.00 uur thuis en ging daarna weer de studio in.”
“Tegelijkertijd was ik ook bezig met het artwork, dat ik helemaal zelf heb gedaan. Dat vond ik leuk om te doen, maar zo is het ook precies geworden zoals ik het wil. Abstract en to the point.”
Op het album staan 11 tracks, waarvan een aantal met een persoonlijk verhaal. Is dat het antwoord op de diepgang die je zo miste?
“Hardstyle moet vlammen op de dansvloer, maar ik vind die diepgang zelf heel vet. Op het album staan tracks met een persoonlijk tintje. King of the Jungle is een track die me zelfvertrouwen geeft. Walls Crashin’ Down beschrijft weer een periode waarin mijn focus niet lag op de goede dingen, waardoor ik vergat te genieten van geweldige momenten.”
“Het maakt het voor mezelf makkelijker als ik er iets persoonlijks in leg. Als ik dat niet doe, word ik chaotisch. En het is 1 op 1 vertaalbaar naar het publiek. De luisteraar krijgt het gevoel dat ik ook had toen ik de track maakte. Die connectie is het mooie aan muziek.”
“Toen Worlds Beyond vorig jaar werd uitgebracht, kwam ik via Twitter in contact met iemand wiens zoon was overleden door een scooterongeluk. Worlds Beyond is het favoriete nummer van die vader. Ik kan me goed voorstellen dat de emotie in die plaat voor een connectie zorgt. Het is heel bijzonder dat je als artiest een herinnering kunt creëren voor iemand.”
Het album is al een tijdje klaar en verschillende tracks heb je al gedraaid. Gaat Pursuit of Thunder Phuture Noize definitief op de kaart zetten?
“Het album is inderdaad al even af en ik ben er nog steeds super blij mee. Dat is een goed teken. Ik wil mezelf blijven ontwikkelen. Op mijn manier, zoals nu met het album, wil ik wat meer de mainstream kant op. Mijn muziek aan een breder publiek presenteren, met als doel om nog steeds de beste in de scene te worden. Dit is Phuture Noize 2.0.”
Phuture Noize – Pursuit of Thunder
Tracklist:
01. I Got Noize
02. King Of The Jungle
03. Breathin’ (feat Snowflake)
04. Walls Crashin’ Down
05. The Temple
06. Human Machinery
07. Fire
08. Ozone (Steal The Crown)
09. Charged Up
10. The Grind
11. Chaos & Order
Het album is hier verkrijgbaar.
