Zo’n 80.000 professionals en bezoekers protesteerden zaterdag in 6 steden voor de volle heropening van het uitgaansleven, tijdens Unmute Us. TIOH’s hoofdredacteur Mark van Bergen werd door de organisatie van Unmute Us in Eindhoven gevraagd het publiek toe te spreken. Mocht je de toespraak daar zaterdagmiddag gemist hebben, dan kun je hem hieronder in z’n geheel teruglezen.
Beste organisatoren, artiesten, leveranciers en bezoekers,
En ook: beste beleidsmakers, van wie ik hoop dat ze ook meeluisteren,
Er bestaat geen dag zonder nacht. Geen thuis zonder uitgaan. Geen arbeid zonder vrije tijd.
Festivals, clubavonden en concerten vormen de smeerolie van een succesvolle economie. Waar hard gewerkt of gestudeerd wordt, moet soms goed stoom worden afgeblazen. Evenementen en hun locaties zijn daarbij het kloppend hart.
In Nederland, zeker ook in het zuiden, is door die events een economie an sich ontstaan. Van PLOEGENDIENST en Duikboot in Breda, Draaimolen, 013 en Gin Fizz in Tilburg, Intents in Oisterwijk, Funki Bizniz, de Effenaar en Dynamo in Eindhoven ‘Rock City’, tot Pinkpop in Landgraaf, Solar in Roermond en Club Complex in Maastricht. En al die andere locaties en events.
Er is in ons land sprake van een volwaardige, ver geprofessionaliseerde uitgaansindustrie, die internationaal torenhoog in aanzien staat. Er gaan in normale tijden honderden miljoenen euro’s in om, er zijn tienduizenden mensen werkzaam en ieder weekend worden honderdduizenden bezoekers bediend.
‘Therapie zonder woorden’
Voor de liefhebbers zijn de zachte waarden van het uitgaansleven nog veel belangrijker dan al die harde cijfers. Dan heb ik het over: cultureel divers en sociaal en etnisch inclusief zijn. Het nachtleven prikkelt ook, zoekt de grenzen op en heeft zo een andere functie en waarde dan de dag. Het uitgaansleven is een voedingsbodem voor talent en persoonlijke ontplooiing. Het is, zo las ik deze week in mijn timeline, therapie zonder woorden.
Ikzelf ben op de eerste plaats ook nog altijd een groot liefhebber. Een die al 30 jaar uitgaat en tijdens al die festivals, feesten en events veel kernherrinneringen heeft gekweekt. Vrienden gemaakt, muziek ontdekt, gedoold, gedanst, verwonderd geraakt. Gereset voor een nieuwe werkweek.
Sinds 20 jaar mag ik zelf het schrijven en doceren over elektronische muziek en de partyscene tot mijn werk noemen. Ik zag dat het onnoemelijk lang duurde voordat overheden de waarde ervan begonnen in te zien, maar uiteindelijk gebeurde dat. Citymarketeers liepen weg met festivals, Den Haag koketteerde met de omzetcijfers en Willem-Alexander liet Armin van Buuren draaien op zijn kroningsdag.
Maar sinds corona als een wispelturige vleermuis ons land binnenvloog, lijkt de status van de nacht haast teruggeworpen tot die van begin jaren ’90, toen de housecultuur opkwam en enkel met overlast werd geassocieerd. Een enorme braindrain ontvouwt zich, tot op de dag van vandaag. Vele zzp’ers zochten en vonden ander werk, vast personeel van clubs en festivals kreeg te maken met forse ontslagrondes.
(Tekst gaat verder onder de foto)
‘Geestelijke marteling’
Jongeren, de grootste groep binnen het uitgaanspubliek, zaten ondertussen thuis, met flinke psychische problemen tot gevolg. Ik zie dat bij mijn studenten op Fontys nu nog gebeuren. Ze zien donkere wolken boven hun toekomstdroom om in de eventbranche te mogen gaan werken, en missen de uitlaatklep en de sociale component van een nachtje of dagje stappen.
De laatste Haagse maatregelen hebben trekjes van geestelijke marteling. Na anderhalf jaar honger lijden werd ons een vette worst voorgehouden, we mochten er zelfs al een hapje van eten, maar toen werd het aas weer ruw weggetrokken.
Tientallen vaak uitverkochte festivals zijn geslachtofferd, door fouten van de overheid op de eerste plaats. Het is nog maar de vraag of ze hun rekeningen kunnen betalen en hun personeel aan boord kunnen houden. Steeds moeten medewerkers hun verwachtingen bijstellen, telkens wordt het lastiger om hoop te houden.
‘Oplossing binnen handbereik’
Bij ons platform This Is Our House stelden we de afgelopen dagen samen met onze volgers een playlist samen, met dancetracks die het gevoel van nu weerspiegelen. Zoals: ‘Alles Naar de Kl**te’ en ‘Fuck The System’, maar ook ‘You Can’t Hold Us Back’ en ‘Fight For Your Right to Party’.
Want… Deze scene is zo groot, zo mooi, zo creatief en zo veerkrachtig. En de oplossing ligt nog steeds binnen handbereik: ga terug naar start, laat de adviezen van Fieldlabs leidend zijn en neem de laatste lessen mee.
We naderen een vaccinatiegraad van 85 procent van de volwassen bevolking. En op 1 september kan iedereen die dat wil gevaccineerd zijn. Als evenementen op de piek van de vaccinatiegraad nog steeds niet kunnen plaatsvinden, wanneer dan wel?
Let wel: ik pleit hier niet voor een testsamenleving of een vaccinplicht op lange termijn. Als een sector zoals gezegd inclusief is, dan is het dus het uitgaansleven. Op korte termijn zullen we wel nog de nodige maatregelen moeten treffen, en scherper dan begin juli, om überhaupt weer te kunnen draaien.
(Tekst gaat verder onder de foto)
‘We hoeven niet eens over de grens te kijken’
Recente ervaringen met evenementen in onder meer Denemarken, Servië en België bewijzen dat uitgaan echt veilig kan. Sterker nog: we hoeven niet eens over de grens te kijken. Volle voetbalstadions, waar papieren begrippen als ‘geplaceerd’ en ‘afstand’ een grap zijn gebleken én waarover ik gisteren nog las dat ze niet of nauwelijks tot besmettingen lijden, laten zien dat uitgaan naar een club, festival of concert ook gewoon kan.
Pijnlijk is wel dat half Europa nu onderhand wel meewarig naar ons kijkt. Naar dat kleine landje dat altijd vooroploopt in de dance en in evenementen. Waar ze zo graag komen feesten, waar zoveel goede events en artiesten vandaan komen, maar waar ze nu zo aan het sukkelen zijn.
Dus, Den Haag: stop de willekeur, stop het meten met twee maten, red onze sector en vooral: een onmisbare component in onze maatschappij!
Unmute Us
Meer over Unmute Us via de website van de organisatie.
