Het verhaal is ondertussen wel bekend: noodgedwongen moest ook Tomorrowland twee fysieke edities uitstellen. Dat is de organisatie niet in de koude kleren gaan zitten; financieel leed Tomorrowland enorm. Dit jaar is het festival gelukkig back in business, met een extra festivalweekend. This Is Our House bezocht de vrijdag en zaterdag van het openingsweekend van Tomorrowland 2022 en viel daar met zijn neus in de boter.
De eerste stapjes op het festivalterrein van Tomorrowland laten zich moeilijk omschrijven. Het is een beetje hetzelfde gevoel dat je als kind had toen je voor de eerste keer het sprookjesbos in de Efteling binnenwandelde. Kriebels, gezonde spanning en een enorme dosis verwondering. Of als het gevoel dat je hebt wanneer je je favoriete artiest in het echt ziet. Dat je jezelf moet knijpen, in je ogen moet wrijven en dan pas echt beseffen dat het écht je favoriete artiest is. Er is geen meter op het festivalterrein waar het niet duidelijk is dat je op Tomorrowland bent, en toch duurt het een tijdje voor je volledig geland bent.
Reflection of Love
Met het thema ‘Reflection Of Love’ kan het niet anders dan dat liefde centraal staat op Tomorrowland. Dat is al jaren zo, maar ook dit jaar kun je niet om de liefde heen. Bij The Library-stage wordt het publiek met subtiele, liefdevolle verwijzingen herinnerd aan het thema. Op de boeken die het decor voor het podium voor me lees je teksten als ’the language of friendship’, ‘music, our religion’ en een liefdevolle ode aan de overleden Avicii, die nog altijd in de harten van de ‘People Of Tomorrow’ zit.
Check onze artist interviews met Artmann, Cynthia Spiering én Yves Deruyter!
Overal op het terrein vind je subtiele verwijzingen naar het thema. Wat minder subtiel is de mainstage. Het imposante podium is volledig in thema, met spiegels die de Reflection of Love duidelijk moeten maken. Het bouwwerk (217 meter breed, 53 meter hoog) lijkt wel uit een ander universum te komen. Alsof de ontwerpers tijdens de brainstormsessie naar een parallel dimensie zijn gereisd en daar door een neo-Romeinse viering geïnspireerd raakten. Het podium is helemaal wit van het marmer en levensgrote beeldhouwwerken bewaken de mainstage met hun leven. Gooi daar een muur aan speakers, gigantische LED-schermen, fonteinen en een heleboel andere showelementen bij en je hebt een podium waardoor zelfs de grootste ravers der aarde zich klein voelen. Jamie Jones beet op de vrijdag het spits af, maar echt gezien hebben we hem niet. Onze ogen draaiden overuren om het fantastische bouwsel in ons op te nemen.
De bezoekers van Tomorrowland zijn hartstikke dedicated. Merch, vlaggen, tattoo’s. Alles wat een Tomorrowland logo draagt, zie je meermaals terug op het festivalterrein. Wat bijzonder is, is dat ook het thema al op dag één volledig wordt omarmd door alle bezoekers. Zo danst iedereen mee met internetsensatie Nathan’s Crazy Dance Moves en wordt er voor de mainstage, op klaarlichte dag, een huwelijksaanzoek gedaan. Op een festival dat zo doordrenkt is van liefde, laat het antwoord op het aanzoek zich raden: een volmondige ja.
>>> Check ook: Nathan gaat viraal met zijn spraakmakende danspasjes
De magie van het bos
Je moet er een spiegelhal van dertig meter voor doorkruisen, maar wanneer je dat gedaan hebt is het smullen met hoofdletter S. Van het een op het andere moment sta je in een totaal andere omgeving: de CORE-stage. Midden in het bos van recreatiegebied De Schorre word je ontvangen door het hoofd van een enorme bosnimf. Ze heeft haar ogen gesloten en dat kan in dit bos prima. Al vroeg op de dag heeft hier zich een groep dansers verzameld die zich bijna zwevend door het bos verplaatsen. Dat doen ze op de sounds van sterrenchef Nick Bril, die ook een lekker potje kan draaien. Hij kookt een dj-set om je vingers bij af te likken.
Ook later op de dag is de CORE-stage een prima spot. Er is een speciaal plekje voor artiesten uit Detroit ingericht: DJ Holographic, Kevin Saunderson en Seth Troxler spelen er na elkaar. Zes uur lang alleen maar de beste stripped-down house en techno uit de bakermat van de techno. Er zijn maar weinig artiesten die het genre beter in de vingers hebben dan DJ’s uit Detroit. Toch is het niet alleen maar Amerikaans wat de klok slaat: DJ Holographic geeft haar set een Nederlands tintje door ANOTR – Strobe te draaien.
Kevin Saunderson neemt het bij het vallen van de avond van haar over en pas dan voel je de magie van het bos echt. Het voelt een beetje alsof je in het sprookjesbos staat. In plaats van muzikale paddenstoelen is het nu Kevin Saunderson die de sfeer bepaalt. Als een soort grote boze wolf blaast hij de ene dubby knaller na de ander het bos in. Het publiek neemt de rol van de drie biggetjes maar al te graag aan.
Rotterdamse bunker
Net als bij de CORE-stage, moet je ook bij de Cage moeite doen om de dansvloer te bereiken. Nadat je van een aantal trappen naar beneden bent gelopen, kun je aan de omgeving direct zien wat je mag verwachten. In een donker hol gevuld met rookmachines, lasers en stroboscopen galmt de techno van de betonnen muren. Wanneer Cynthia Spiering aan haar set begint, is het niet erg druk in de Cage, maar eigenhandig trekt ze steeds meer publiek naar de kelder. Zonder poespas begint de Rotterdamse powervrouw aan haar set. Pounding kicks, duistere vocals en energieke ritmes. De sfeer is top. Het publiek eet uit haar hand en daar geniet Cynthia zichtbaar van. In de laatste minuten voert ze het tempo nog extra op. Wanneer haar set is afgelopen volgt een daverend applaus. Cynthia lacht van oor tot oor. De Cage stage was voor anderhalf uur haar Rotterdamse bunker.
Eén van de hoogtepunten van Tomorrowland 2019 was Eryc Prydz’ audiovisuele masterclass HOLO. Op deze editie van Tomorrowland speelt de Zweed zijn show drie keer. Mocht je nog gaan: een absolute aanrader, maar het is intens. Op Tomorrowland word je constant van je sokken geblazen, overal zijn prikkels. Bij HOLO zijn die prikkels zeker niet minder. Een enorm LED scherm met daarop indrukwekkende visuals brengt in een soort hypnose. De blik afwenden? Nee, je wil niets missen van deze show. Je neemt een duik in het diepe met walvissen en voordat je doorhebt zweef je als André Kuipers door de kosmos. De show is echt een constante bron van verbazing. De collectieve ‘oeh’’s’ en ‘aah’s’ en vele open monden zetten dat statement enkel kracht bij. Prydz heeft zijn trackselectie perfect afgestemd. Op sommige momenten is het echt een overload aan prikkels, maar de ervaring is in alle opzichten uniek.
Hoogtepunt van de vrijdag is toch Charlotte de Witte. In haar eigen KNTXT-tent sluit ze de vrijdag af. Dat de Vlaamse technokoningin veel fans in eigen land heeft, is geen geheim. Maar op vrijdag staat er meer dan alleen publiek uit België. Tot wel vijftien meter buiten de tent proberen mensen een glimp van Charlotte op te vangen. Wij vragen ons af of het iedereen gelukt is. Wellicht kunnen de mensen die haar set niet optimaal hebben kunnen beleven, een nieuwe poging wagen in weekend 3. De Vlaamse sluit dan op de zaterdag de mainstage af. Een unicum: nooit eerder had een vrouw die eer.
Zittend genieten
Het is zomer, ook op Tomorrowland. Op de zaterdag is het qua temperatuur niet veel warmer dan op vrijdag, maar het is minder bewolkt en er staat minder wind. Eerlijk waar, het is bloedheet. Na vijf minuten kalmpjes dansen in de bosrijke omgeving bij de CORE-stage loopt het zweet al in stralen over de lichamen van alle dansers. En hier wordt er niet eens hard geraved, maar kalmpjes meegedeinst op de zweverige tonen van Capoon, een Vlaamse dj en producer.
Bij de mainstage gaat het er totaal anders aan toe. Hoewel de schaduwstroken op het open veld op twee handen tellen te zijn, lijkt een grote groep die-hard festivalbezoekers zich weinig te bekommeren om de warmte. Nee hoor, bezweet en wel gaan de voetjes van de vloer tijdens de b2b van Dombresky en Noizu. Enige verkoeling is er wel. Vanaf het podium wordt er met grote machines koude nevel het publiek ingeblazen. Eerlijk waar, op de bebording richting het festival na, is alles hier tot in de puntjes uitgewerkt. Of de nevel ook echt helpt? Daar lijkt het wel op. Een aantal vlaggen, waaronder twee Chinese en één Maleisische, zwaaien de hele middag fier van links naar rechts.
Omdat dansen niet gaat, is er genoeg ruimte om heerlijk relaxed in de zon te zitten met een koud biertje. Een hoop bezoekers op de mainstage doen dat dan ook. Het is prima vertoeven terwijl EDM-grootheden Quintino en Alok het publiek op de mainstage bestoken met een arsenaal aan cheesy tech house en future rave-edits. Het publiek geniet zichtbaar, maar Maceo Plex heeft lak aan de status quo. Hij gooit het over een andere boeg en laat het publiek kennismaken met meeslepende techno, zoals zijn eigen remix van Faithless’ klassieker ‘Insomnia’. Binnen minder dan tien minuten zet hij de sfeer volledig naar zijn hand. Even geen uitzinnige ‘heeeee-hooooo’ of sit-down te bekkenen. Dat in zo’n korte tijd voor zo’n commercieel publiek voor elkaar te krijgen, is bijzonder knap. De Amerikaan is fully in control en geeft het publiek een masterclass in electronica door zelfs wat garage en breakbeats (een remix van Me So Horny van 2 Live Crew) te draaien.
Magisch
Uit de zon en in de schaduw is er meer dan genoeg te beleven. In de Budweiser Freedom-stage host Q-Dance vandaag de crème de la crème van de hardere stijlen. Op het enorme ledscherm staat een vuurspuwende machine. Het heeft iets weg van Optimus Prime, alleen komt deze machine niet tot leven. Het publiek daarentegen wel. Al vroeg op de dag staat er een trouwe schare fans te fistpumpen op de pompers van Keltek. Op de Crystal Garden-stage sta je onder een prachtige ronde overkapping. Er wordt daar collectief geheadbangd op een hele rits aan bass-artiesten.
De meeste opwinding vind je echter bij de Afterlife-stage. De tent hangt vol met lichtjes en dat geeft sterke Stranger Things-vibes. Hier is er gelukkig geen demogorgon, Mind Flayer of Vecna te bekennen, maar de geest van Joyce Byers (gespeeld door Winona Ryder) hangt hier zeker in de lucht. Misschien heeft ze stage gelopen bij het productieteam van Afterlife? Met al die lampjes zit de show dus visueel top in elkaar. Muzikaal is het nóg beter. De mannen van Adriatique hebben de volledige tent in hun macht. Bij elk melodisch intermezzo gaan de handjes omhoog, bij elke drop hoor je een collectieve schreeuw van euforie. Knap hoor, hoe het duo in een zaal waar zo veel te zien is er toch voor zorgt dat iedereen vooral naar hen kijkt.
Bij het vallen van de avond is nog niemand moe. Rond een uur of tien verplaatst een grote groep ravers zich richting de mainstage. Wellicht om Vlaamse helden Dimitri Vegas & Like Mike te bewonderen? Wat de reden ook mag zijn; wij zijn er zeker van dat ze komen om te genieten van al het moois dat Tomorrowland te bieden heeft. Of ze dat nou doen op de mainstage, de Bonzai-stage of in de miniscule Rave Cave maakt niet zo veel uit. Tomorrowland is uniek, een beleving en een uitstapje naar een ander universum. Wie je bent of wat je doet maakt geen hol uit. Dat maakt het festival zo mooi. “Live today, love tomorrow, unite forever”, luidt het credo van het festival. Dat hebben we deze twee dagen kunnen zien en het was in één woord: magisch!
Meer Tomorrowland 2022
Check ook onze Instagram Hoogtepunten voor meer beelden van Tomorrowland 2022!
