Nederland loopt niet alleen voor de troepen uit op het gebied van dj’s en events, maar ook qua drugspreventie. Toch gaat het veel veldwerkers niet ver genoeg, zeker nu de markt der partydrugs met alle nieuwe middelen en thuis-apothekers almaar complexer wordt, en de gebruiker jonger. This Is Our House sprak met 2 ervaren EHBO’ers, die beiden een sterfgeval meemaakten, over de soms schokkende ervaringen op dancefeesten en in het ziekenhuis. En hoe dat aantal drugs-incidenten verminderd kan worden. “Als we nog meer open kaart spelen, kunnen we leed voorkomen.”
Annebel Schmitz (28) uit Tilburg werkt in een groot Brabants ziekenhuis. Op een van de heftigste afdelingen die er is in de medische wereld, waar de grens tussen leven en dood soms flinterdun, slechts fracties van seconden klein is.
Of waar heel andere bizarre gevallen ‘op tafel’ komen. “Dan kan het soms heel grappig zijn.” Ze doelt onder meer op freaks met diep ingegroeide seksspeeltjes (of huis-, tuin- en keukenwaar die daarvoor doorgaat), comazuipers en geflipte dopegebruikers. “Of mannen met te veel Viagra op, die hem gewoon niet meer omlaag kunnen krijgen.”
Annebel is er als een vis in het water. Maar ze heeft naar eigen zeggen dan ook een steekje los qua beroepsdeformatie. “Het kan mij niet bloederig of heftig genoeg zijn”, lacht ze. “Het is erg heftig wat wij meemaken, maar ik kan er gewoon goed tegen.”
Mannen die ‘m door Viagra niet meer omlaag krijgen; dit werk kan soms heel grappig zijn
Partydrugs
In haar vrije tijd is ze ook groot liefhebber van feestjes en concerten. Liefst is ze zelf aan het genieten, op een mooi techno- of deep house-avondje.
Het verbinden van haar beide passies opende mooie mogelijkheden. Vanuit haar opleiding Verpleegkunde begon ze zo’n 7 jaar geleden op de EHBO bij 013 in Tilburg.
Haar neef Ruud Verhalle zette de EHBO daar destijds op, Annebel nam het over. Ruud werkt inmiddels als Verpleegkundig Specialist Acute Zorg voor EMS (Event Medical Service) uit Uden, de grootste hulporganisatie voor evenementen in ons land. EMS is actief op dancefestivals als Mysteryland, Extrema Outdoor, Defqon.1 en Decibel Outdoor.
Mdma om te knallen, ketamine als je te hard gaat, en als je te suf wordt nog wat coke of speed
Hij weet nog dat hij op een van zijn eerste hardcorefeesten geconfronteerd werd met de desastreuze effecten van een intoxicatie waarbij combinaties van drugs werden genomen. “Mdma om te knallen, wanneer je te hard gaat pak je ketamine, als dat niet werkt nog maar wat ghb en als je dan te suf wordt, neem je nog wat coke of speed om wakker te worden. Dit is zoals het gaat, soms met dodelijke afloop.”
In dit geval betrof het een vrouw van rond de 20-jaar, die binnengebracht werd op de EHBO. “We kregen niet helder wie ze is, waar ze vandaan kwam en of er vrienden waren. Toen de ambulance kwam, droegen we haar over en besloten we met de broeders dat ze naar een level 2 ziekenhuis ging, waar adequate opvang gegarandeerd werd. Twee dagen later is ze overleden.”
Xtc-dode
Zelf draait Annebel nog steeds weleens een avondje mee op de EHBO in 013 of op een ander feestje, ook al heeft ze zelf inmiddels ook een intense, fulltime baan met wisseldiensten op het ziekenhuis.
Medio 2013 was ze in 013 tijdens het feest Subquake getuige van haar tot dan toe meest dramatische incident: de dood van een 17-jarig meisje uit Eindhoven. Het leidde tot landelijke media-aandacht. Laatst werd alles weer opgerakeld, door een verhaal in de LINDA, met nabestaanden.
“Ik heb alles van heel dichtbij meegemaakt, want had dienst die avond. Je moet je voorstellen: wij lopen op zo’n event gewoon rond als burger, met oortje in. In het begin zag ik dit bewuste meisje al, en hadden we even contact omdat ik zag dat ze onder invloed was. Ik vroeg of ze oké ging. Dat was zo, zei ze. Ik vertelde haar nog wel dat ze een beetje op moest letten.”
Volg TIOH op Facebook:
Anderhalf uur later krijgt Annebel een melding in haar oortje. “Of we naar boven wilden komen, op het balkon. Daar vonden we datzelfde meisje weer, zittend op de grond. Flink van de kaart. We hebben haar mee naar buiten genomen, en suiker gegeven. Ze ging mega-hard.”
“We zijn zo een hele tijd bezig geweest, en konden na een tijdje weer een soort van gesprek voeren. Toen kregen we echter een nieuwe melding, over een jongen die bewusteloos in de zaal zou liggen. We zijn direct op die jongen af gegaan, en kregen hem inderdaad niet wakker.”
Er wordt een ambulance gebeld, de jongen wordt afgevoerd. “Al snel bleek dat de vriend van dat meisje te zijn.”
Bizarre nacht
Het is een bizarre nacht, waarop ze continu alle zeilen moet bijzetten. Want nu krijgt ze weer een melding, over het meisje. “Zij lag plotseling weer op straat. In de tussentijd was zij weer naar binnen gegaan.”
Een epileptische aanval volgt. De ambulance wordt teruggeroepen, de AED klaargezet, met alle gevolgen van dien. “Een dag later kregen wij een telefoontje met het verschrikkelijke nieuws dat het meisje het niet gehaald heeft.”
Het is nog altijd het heftigste incident wat ze ooit beleefde. “Maar meer vanwege de omstandigheden. Ik maak in het ziekenhuis meer dramatische sterfgevallen mee, maar hier was geen medische omgeving. Je staat op locatie, midden in het leven maar als hulpverlener sta je er alleen voor. Je kunt in zo’n situatie alleen signaleren en eerste hulp verlenen en vragen, maar verder is het out of your hands.”
Buitenland extremer
Ook op andere feesten heeft ze al vaak hulp verleend. Daarbij een aantal evenementen in België. In die hoedanigheid, maar vooral als veelvuldig bezoeker van feesten door heel Europa, is haar gaan opvallen dat het – ondanks soms heftige incidenten – in Nederland nog meevalt.
“Ik was een keer als bezoeker op I Love Techno in Gent, toevallig in gezelschap van artsen. Daar waren zo veel mensen die fout gingen. We zagen ze liggend en hangend op de grond. Ik moest toevallig op de EHBO zijn, want had wat hoofdpijn. Daar stonden zo’n 150 veldbedden, allemaal bezet. Toen had ik zoiets van: waar zijn we hier mee bezig?”
Zo’n 150 veldbedden op de EHBO van een feest, en allemaal bezet. Waar zijn we hier mee bezig?
Ja, de Belgen zijn zelf wat extremer, is haar indruk. Fransen idem. “Mensen lijken daar veel meer naar een feest te komen om naar de klote te gaan. Ik kom regelmatig in Berlijn. Daar wordt ook ontzettend veel gebruikt. Maar op een of andere manier beheerster, je ziet weinig mensen fout gaan.”
Maar het zit ‘m volgens haar ook in de benadering van bovenaf, via preventie en voorlichting. “In Nederland is drugs gewoon een topic, via campagnes als Celebrate Safe en het veldwerk en de drugstests van Novadic-Kentron bijvoorbeeld. In internationaal perspectief zijn we hier in goed bezig. Maar als we nog meer open kaart zouden spelen, kunnen we vaker leed voorkomen.”
Pillentest
Hoe, daar heeft ze een scherpe mening over. “Xtc-productie reguleren is misschien een brug te ver, maar de pillentest moet echt terugkomen. Vroeger had je die wel op evenementen, maar dat is geschrapt. Het kan nu alleen nog op een zeer ver teruggebracht aantal kantoorlocaties.”
“Daarnaast moet er gewoon nog meer openheid komen. Op scholen, in de zorg, maar ook thuis. Mijn ouders waren er altijd heel open in. Pas op, zeiden ze. En als je het doet, doe het veilig, eerst thuis bijvoorbeeld. En praat erover. Maar ik ken zoveel vrienden die er met hun ouders niet over praten. Over seks praat je op school wel, maar drugs?
Zelf neemt ze nog steeds weleens wat, als ze naar een feestje gaat. “Maar ik weet wat ik pak. En laat alles vooraf testen. En ja, het is handig als je mensen moet helpen. Je kunt levellen.”
Jongere xtc-gebruikers
Wat haar opvalt, als uitgaander en hulpverlener: partydrugs worden op steeds jongere leeftijd gebruikt. “De meeste incidenten met drugs op de EHBO betreft nu jongeren tussen 16 en 20. Ouderen weten toch al iets beter hoe het te gebruiken.”
Vooral in de dorpen slaan ze ontzettend vroeg aan het experimenteren, ziet en hoort ze. “Daar zitten ze buiten zich te vervelen. Vanuit de clubs hoor je het ook. Vroeger ging je indrinken, nu gaan ze ook inslikken. Met als gevolg dat ze al half van de kaart aan de deur van een feest of club verschijnen en dan nogal eens – volkomen terecht – geweigerd worden.”
>> Zie ook – Partydrugs: steeds uitdagender voor gebruiker én bestrijder <<
4-FA en ketamine
Die verjonging is op zich al zorgelijk, zegt ze, en dan komen er ook nog eens heel veel nieuwe dingen op de markt. Vooral hallucinogene middelen zijn in opkomst, zei Brabants bekendste drugswatcher Charles Dorpmans eerder op This Is Our House. Het veelbesproken 4-FA, 4-FMP en ketamine, bijvoorbeeld.
Annebel: “Keta blijft vaag, dat geven wij mensen ook gewoon als pijnstiller bij bijvoorbeeld botbreuken. Op feesten gaan mensen er heel lijp van doen.”
GHB blijft ook een zorgenkind. “Het gebruik, de dosering ervan, het luistert zo nauw. En als je doorschiet, kun je er zo weinig mee als EHBO’er. Als mensen out gaan, kunnen ze hun ademhaling verliezen. Op een feest sta je dan vrij machteloos. Zulke gevallen moeten naar een ziekenhuis.”
Generatie die wil spacen
Ze deelt de indruk van Dorpmans: het lijkt dat deze generatie vaker wil spacen. “Gebruikers van partydrugs zijn niet meer zomaar op zoek naar het liefdegevoel van xtc, zoals in vroeger in de house-scene. Ze zoeken een vluchtmiddel.”
Heel gek is dat niet, zegt ze; drugsgebruik heeft altijd gelijke tred gehouden met maatschappelijke verhalen. “We leven in een prestatiesamenleving, er is veel druk op jonge mensen. Je moet zo veel, tegenwoordig. Niet voor niets zie je steeds meer depressiviteit onder twintigers en dertigers.”
