Elke dj weet het nog goed: de eerste keer draaien buiten de veiligheid van het eigen slaapkamertje en plots voor een publiek staan – hoe klein of groot dan ook. Wel of geen voorbereiding, en hoe zat het met de zenuwen? Vaak met vinyl begonnen, hebben tallozen zich door de jaren heen ook de digitale wereld eigen gemaakt en ‘are still going strong’. Deze week in de serie My First Gig de Nederlandse Juriaan Lisman a.k.a. DJ Juriaan. “Het gegeven dat je in de booth kon staan, was lekker overzichtelijk.”
“Toen ik opgroeide in Nieuwegein was er altijd en overal muziek in huis. Mijn vader was een groot liefhebber van psychedelische rock van bands als Pink Floyd en Led Zeppelin. Mijn moeder hield meer van Nina Simone en blues.”
“Mijn ouders hadden natuurlijk een pick-up en toen ik een jaar of zeven, acht was, vroeg ik geregeld toestemming om enkele plaatjes te draaien. Ik was helemaal gek van een van mijn vaders vinyls: Electric Light Orchestra met Mr. Blue Sky. Die vond ik echt fantastisch! Het was een elpee met rode schoentjes op de cover. Later heb ik die plaat nog ergens voor één euro op de kop kunnen tikken en ik heb ‘m nog steeds.” (lacht)
For Those Who Like To Groove
“In de jaren daarna verschoof mijn muzikale aandacht van Duran Duran, die ik erg goed vond, langzaamaan wat meer naar elektronische muziek, waaronder acid. Ik luisterde steevast naar Robin Albers’ radioprogramma For Those Who Like To Groove en natuurlijk naar de Bond van Doorstarters. Terwijl mijn ouders op de bank tv-keken, zat ik met de koptelefoon op aan de stereo-installatie gekluisterd. De vetste plaatjes nam ik natuurlijk op een cassettebandje op.”
“Ik moest van mijn ouders eerste de mavo afmaken voordat ik mocht gaan stappen. Tegen die tijd was ik zestien. Op een dag vroeg een iets oudere vriend, Jorg, of ik mee wilde naar een feest in Utrecht genaamd G.U.R.U. wat stond voor Greater Underground Resistance of Utrecht. Hij was zelf twee weken daarvoor voor het eerst naar een housefeest geweest in de Rotterdamse Nighttown, genaamd Housenation. Hij vond het fantastisch en wilde mij ook naar zo’n event meenemen, maar dan in Utrecht. Mijn ouders kenden hem al wat langer en mochten hem graag, dus ik kreeg toestemming om mee te gaan!”
“Ik vond het meteen geweldig! De muziek maar vooral hoe de mensen met elkaar omgingen. Ik was op school altijd een buitenbeentje en nogal verlegen. Hier werd ik direct door iedereen geaccepteerd, precies zoals ik was! Dat sprak me enorm aan.”
“Op dit feest hoorde ik ook voor het eerst Android van The Prodigy. Op de maandag na het event ben ik meteen naar platenzaak Twist & Shout in Utrecht gegaan en heb die plaat gekocht. Dat is mijn eerste vinyl.”
‘De Man in Deventer’
“Omdat ik het zo naar mijn zin had gehad, ging ik daarna vaker met Jorg mee. Op den duur kreeg hij een vriendin uit Deventer. Na het stappen in Amsterdam afterden we vaak met een hele club uit het oosten in Deventer bij Jan Lammertsma a.k.a. DJ Zippy, zogezegd ‘De Man in Deventer’ op housegebied. Hij had een vaste avond in het Burgerweeshuis.”
“De eerste keer bij Jan thuis was ik gefascineerd door zijn platencollectie en struinde onmiddellijk door zijn vinyl. Hij had ouderwetse snaaraangedreven Lenco platentafels staan waarmee ik lekker kon freewheelen. Je voelt ‘m aankomen: daarna stond ik op elke Deventerse after bij hem achter die draaitafels te oefenen.”
“Na drie maanden verraste Zippy me. Hij vroeg of ik bij hem in het Burgerweeshuis wilde draaien. Zoals ik eerder vertelde, was ik behoorlijk timide in die tijd en vond het lastig om te socialiseren. Ik vond zijn vraag dus fijn maar ook eng. Desalniettemin nam ik zijn aanbod aan en zo kreeg ik mijn first gig.”
Lekker overzichtelijk
“Op de avond zelf voelde ik weinig zenuwen. Juist het gegeven dat je in de booth kon staan, was lekker overzichtelijk. Je bent er wel maar je bent toch op jezelf en niet direct aanspreekbaar. Je hebt de controle over de dansvloer en ziet dat mensen op jouw muziek dansen. Dat is echt wel een kick.”
“Ik had de set van a tot z uitgezocht. Niet zo vreemd voor een debuut. Ik wilde natuurlijk op safe spelen. Dat doe ik allang niet meer, ik draai nu op gevoel. Qua apparatuur moest ik even wennen. In plaats van een
loeizware, logge beltdrive met alleen 33⅓, 45 en 78 toeren stonden hier uiteraard Technics. Ik snapte ze onmiddellijk.”
“Natuurlijk waren mijn vrienden uit Deventer en Zippy bij mijn debuut van de partij. De set werd enorm goed ontvangen en aan het eind van de avond vroeg Zippy of ik vaker wilde komen draaien. Dit heeft erin geresulteerd dat ik van mijn zestiende tot mijn 21ste resident-dj bij het Burgerweeshuis was. Hoe vet was dat?! Als zeventienjarige stond ik ‘gewoon’ naast DJ Per of Gert van Veen (Quazar) te draaien. Sta je ineens naast grote namen! Ik heb nooit andere artiesten geïdoliseerd maar ik keek wel naar Gert op. De eerste cd die ik ooit heb gekocht, was Seven Stars van Quazar. Quazar is voor mij altijd belangrijk geweest.”
Socialer
“De house en de mensen die erbij horen, hebben me veel goeds gebracht. Ik voelde me in deze scene meteen op mijn gemak. De sfeer was totaal anders dan wat ik van school gewend was. Deze muziek plus de crowd hebben me als mens socialer gemaakt. Bedenk wel: het enige wat ik hiervoor aan uitgaan kende, waren de feesten van de dansschool. Ja, idd, met chachacha en de tango enzo.” (lacht) “Deze ambiance was duidelijk niet zo bekrompen als dat wat ik kende. Ik ben sowieso in mijn hele leven niet één keer in een ‘normale’ disco geweest, zo eentje met een pratende dj die roept dat er geschuifeld mag worden.” (lacht)
“Terugkijkend op mijn first gig was het vooral een overweldigend gevoel hoe de bas uit de speakers knalde. Het Burgerweeshuis stond dan ook bekend als de venue met het beste geluid van Oost-Nederland. Bovendien kreeg ik een hoop positieve feedback. Natuurlijk was mijn stijl nog niet ontwikkeld, maar dat is in de loop van de jaren helemaal goed gekomen. Ik ben na die eerste keer voor publiek draaien meteen begonnen een echte eigen platencollectie aan te leggen.”
Geen truukjesdraaier
“In 1994 heb ik mijn eigen draaitafels gekocht. Ik zat als dienstplichtige in het leger in het Duitse Seedorf en kon taxfree twee Technics aanschaffen. Een collega-soldaat heeft deze vervolgens tijdens zijn verlof bij mijn ouders gedropt. Eens in de drie weken was ik een week thuis en niet van mijn slaapkamer af te slaan. Ik oefende zeker drie tot vier uur per dag met mijn nieuwe speeltjes. Gelukkig zit mijn ritmegevoel goed, dus het ging alsmaar beter. Ik luisterde ook naar andere dj’s om te leren hoe ik het beste kon mixen. Favoriet waren Dimitri, Remy en Laurent Garnier. Laurent Garnier had van die lange overgangen zodat je het gevoel hebt dat je naar één plaat luistert en dat sprak me aan. Ik ben niet zo’n truukjesdraaier, met back-spins enzo.”
“Sindsdien heb ik overal en nergens gedraaid, in clubs en op (illegale) raves, op festivals als Wooferland en nog veel meer. Ook heb ik in Praag, Salzburg, Barcelona en Zagreb in de booth gestaan. Via mijn goede vriend Daniel Englisch a.k.a. Diablo heb ik gigs in de Amsterdamse Trance Buddha en Mazzo gehad. Bovendien hebben we talloze keren B2B gedraaid. Helaas staan de gigs wegens corona nog steeds een beetje stil, maar ik hoop dat in het najaar weer wat leuke feestjes en festivals mogelijk zijn.”
Passie
“Ik heb mazzel dat mijn ouders altijd achter me stonden. Ze zijn beiden creatief, maar die creativiteit zit bovenal aan mijn moeders kant. Zij is kunstschilder, mijn vader is architect. Ze hebben me vanaf het begin gesteund omdat ze blij waren dat ik ergens een passie voor ontwikkelde en stonden altijd open voor al mijn verhalen. Ze hebben me echter nog nooit live horen draaien.”
“Of ik nog een tip heb voor upcoming dj’s? Jazeker. Je moet om te beginnen echt hart voor de muziek hebben en niet alleen in de aandacht geïnteresseerd zijn. Anders val je op den duur onherroepelijk door de mand. Daarnaast is het boven alles een kwestie van oefenen, oefenen en nog eens oefenen. Geloof in jezelf en ga ervoor!”
DJ Juriaan op social media
