Iedere dj heeft er minstens eentje: een unieke gig waarover hij of zij altijd nog op verjaardagsfeestjes vertelt. In gesprek met Marceline Geelen vertelt de Nederlandse Michel Klaassen a.k.a. dj/producer Tellurian over zijn Most Memorable Gig. “Sprookjesachtig”.
“Ik heb de afgelopen dertig jaar zo ontzettend veel gedraaid, dat ik het moeilijk vind om te kiezen welke gig nou het meest memorabel was. Over sommige heb ik ook al eerder uitgebreid verteld. Deze zijn fantastisch gedocumenteerd en op YouTube te zien. Zoals een gig op Hellraiser 1994 waarbij, mijn optreden met Pinhead, samen ging met een act waarin een been werd afgezaagd. Of het tienjarig bestaan van Thunderdome in 2002, toen Predator en ik met robots op het podium stonden. Dit keer wil ik echter een paar gigs uit Zwitserland aanhalen die in mijn geheugen gegrift staan”.
Magic Mountain
“We traden en treden met de Mokum-crew geregeld in Zwitserland op omdat ik tot op de dag van vandaag met één van de organisatoren, Denis, bevriend ben. Het eerste optreden waar ik nu aan moet denken, was die keer in 1997, toen we met de Mokum-crew (onder andere DJ Chosen Few) op de top van een berg zouden gaan draaien. Het feest heette dan ook Magic Mountain. Nou, dat klopte helemaal! Mijn allereerste buitenlandse boeking ooit was trouwens ook in Zwitserland, in 1994. Dat was ook een Mokum-feest, genaamd Raveland”.

Platenkoffers in skilift
“Het bijzondere begon al bij aankomst. We hadden van tevoren namelijk wel door dat het feest op een berg zou plaatsvinden, maar wisten niet precies hoe en wat. Wat bleek? Niet alleen wij, maar ook onze platenkoffers moesten met een skilift naar de locatie worden vervoerd. Surprise, surprise! Je moet denken dat we toen nog allemaal met vinyl draaiden, dus dat was nogal een onderneming. De hele reutemeteut ging in die lift mee naar boven”.
Schilderachtig mini-hotel
“Vervolgens zaten we minstens een half uur in die skilift, op weg naar de top. Gelukkig had geen van ons hoogtevrees, dus dat ging goed. Bij aankomst bleek de venue een schilderachtig mini-hotel te zijn, waar skiërs voor een hapje en drankje konden neerstrijken. Wij kregen direct de slaapvertrekken toegewezen. Bovendien was er een ruimte waarin een man of twee- a driehonderd pasten”.

Sprookjesachtig
“Zoals ik al zei, deed de locatie de naam van het feest eer aan; het was werkelijk magisch! Ik was zelf ergens in het midden van de line-up aan de beurt. We draaiden uiteraard stevige early hardcore en het publiek ging uit z’n dak. Het feest zelf ging tot in de vroege uurtjes door. Op een gegeven moment, toen ik zelf niet draaide, ben ik naar buiten gelopen om de volle maan te zien, omringd door de prachtige bergtoppen. Dat was uniek en zó sprookjesachtig! Helaas heb ik sindsdien nooit meer boven op een berg gedraaid”.
Culturele broedplaats
“Ik heb in Zwitserland op veel bijzondere feesten gestaan en geregeld op streetparades gedraaid. Een ander apart feest was op een locatie die Roggwil heette. Het oogde als een illegale venue. Het was een oude fabriek op een enorm industrieel terrein. In de praktijk had het een soort ‘culturele broedplaats-achtige’ functie . Deze locatie was legendarisch onder kenners. We hebben er zelfs eens een officieel Hellraiser-feest georganiseerd”.
Pyramid
“Een ander noemenswaardig feest in Zwitserland, heette Pyramid. Als ik hieraan terugdenk, komt meteen de gedachte op: ‘wat is de house-scene toch mooi’. Ik kom namelijk nog geregeld mensen tegen die zoveel jaar later tegen me zeggen: ‘Oh, op Pyramid, daar heb ik je nog gezien! Weet je nog? Nice!'”.

Smerige, modderige vloer
“Pyramid vond in een enorme hal in the middle of nowhere plaats. Buiten mijzelf stonden onder anderen Technohead, 3 Steps Ahead en DJ Chosen Few op de line-up. We waren allemaal mega aan het genieten. De zaal stond vol met drie- of vierduizend mensen toen rond 03:00 uur ineens de politie binnenkwam. We werden gesommeerd te stoppen en iedereen moest de hal verlaten. Nou, daar hadden al die bezoekers helemáál geen zin in. Dus wat deden ze? Ze gingen pontificaal met z’n allen op de smerige, modderige vloer zitten en weigerden op te staan. De crew, onder wie ikzelf, stond intussen nog een poos op tafels te stampen en de zittende crowd nam dit over. Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt!”.
Apparatuur in beslag
“Natuurlijk werkte het protest uiteindelijk niet. Wij moesten met de muziek stoppen omdat anders de apparatuur in beslag zou worden genomen. Langzaamaan zijn al die mensen dus toch vertrokken”.
“Mijn carrière heeft sindsdien niet stilgestaan. Ik run sowieso vanaf eind 1996 mijn eigen label: Cenobite Records. Daarnaast heb ik op alle grote festivals gestaan. Ik noemde al Thunderdome en Hellraiser maar ook op Ground Zero, Mysteryland en Hardcore Resurrection ben ik kind aan huis. Binnenkort staan optredens op Hardcore Gladiators vs Hellraiser op het programma. Bovendien doen we ter gelegenheid van het dertigjarig bestaan in 2023 een Mokum-tour door meerdere landen. Ook sta ik niet stil qua releases”.