Na uren, weken, soms zelfs jaren oefenen op je eigen zolderkamertje is het eindelijk zover: je eerste gig op een verjaars- of schoolfeest of in een echte club dient zich aan. Dan slaan de zenuwen toe. Ben je wel goed genoeg? Hoe zal het publiek je ontvangen? Elke dj beleeft die eerste keer anders. Om de twee weken interviewt This Is Our House een dj over zijn of haar debuut. Deze week: de Nederlandse dj/producer Joost Toast. “In plaats van confettikanonnen waren tissues een beter idee geweest.”
Tekst: Marceline Geelen
“Het tweede weekend van juni in de zomer van 2007 blijft een memorabele dag. Een gevuld festivalterrein, vrienden en familie voor aan het podium en ik achter de decks met mijn grote vriend Wim Paul. Hier stonden we dan, de eerste keer als Duocopy draaien voor publiek.”
“Die naam hebben we bedacht tijdens het samenstellen en delen van tracks voor onze thuissessies. Urenlang stonden we te oefenen en toen was daar die boeking op ADF (Aaltjesdagen Dance Festival) in Harderwijk.”
Blije gezichten
“Met gezonde zenuwen begonnen wij aan onze anderhalf uur durende set. In die tijd hielden we van een stevig tempo. Met een BPM van rond de 128 ramden we onze eerste tracks eruit. Draaien over een PA en met monitors aan weerszijde was toch net even anders dan draaien via de KRK-monitortjes thuis. Het was prachtig.”
“Zoveel blije gezichten die speciaal waren gekomen ons te zien en horen draaien. Ouders, kids van Wim Paul, liefdes, vrienden, opa’s, oma’s en bekenden, ze stonden er allemaal. Wim Paul en ik keken elkaar tevreden aan onder het genot van een drankje en maakten in onze gedachten van elke minuut twee.”
“We bedienden de knopjes met klotsende oksels.”
Grof mixwerk
“‘Plaatje, plaatje,’ zo noemden we onze structuur: WP een plaatje, ik een plaatje. Zo hadden we allebei tijd voor de mentale voorbereiding op het mixen. We gebruikten Time Code Vinyl, wat top werkt thuis, maar minder als je zelf op een podium mee staat te dansen. Los in de heupen als ik ben tijdens het draaien, bemerkten we dat ik zo nu en dan de naald wat liet verlopen.”
“Dit resulteerde dan in wat grof mixwerk, laten we maar zeggen. De set verliep verre van vlekkeloos, maar het leek niemand wat te deren. Onderwijl bedienden wij met klotsende oksels de knopjes.”
Confettikanonnen
“De set vloog voorbij en we bewogen ons naar de afsluitplaat toe: Paul Kalkbrenner – Sky and Sand. In plaats van confettikanonnen waren tissues een beter idee geweest. De plaat raakte ieder die ons lief is terwijl wij schouder aan schouder de situatie aanschouwden. Vanaf die dag is Sky and Sand een collectieve herinnering. Ik draai de plaat nog geregeld en het blijft een magisch werkje, ondanks de eenvoud van de track zelf.”
Radio host
“Aaltjesdagen Dance Festival 2007 was uiteindelijk de start voor een goede tien jaar als dj, artist manager en boeker. Vanuit Harderwijk met Sticky Green naar Amsterdam, Utrecht, illegale grotten in Maastricht, Litouwen en uiteindelijk als radio host met een eigen programma ‘Ibiza Loves Ears’ op Ibiza’s 107.6 LocaFM. Die radioshow gaat eind mei ook weer beginnen op locaFM.”
Links:
